Sala geograficzna.

Weszła i rozejrzała się. Jeszcze, pół godziny zostało do pierwszej lekcji. To nic. Usiadła w środkowym rzędzie w jednej z ostatnich ławek. Wyjęła z kieszeni ipoda i włączyła swoją ulubioną muzykę.

Wbiegła do klasy raze z Tishiro. Popatrzyła na dziewczynę, które była w klasie.
-Cześć.-powiedziała do niej i usiadła w ławce w pierwszym rzędzie, tuż przy oknie. -Ciekawe czy będzie pytać.-powiedziała sama do siebie

Zauważyła otwarte drzwi do swojej sali. Nadal była pod postacią białego kota. Na razie nie zamierzała się zmieniać, w końcu jeszcze dobre pare minut do rozpoczęcia lekcji. Weszła powoli do pomieszczenia i zauważyła dwie osóbki, już czkające na zajęcia... Chyba. No ale nic. Podeszła z kocią gracją do swojego biurka, wskoczyła na nie i usiadła naprzeciwko dziewcząt.

-No cześć - uśmiechnęła się do dziewczyny. Wyjęła jedną słuchawkę z ucha. Tak na wszelki wypadek. Nagle spojrzała na białego a właściwie białą kocicę wchodzącą do sali. Domyśliła się że to nauczycielka.

-Już polubiłam tą nauczycielkę.-powiedziała i zaśmiała się. Uchyliła okno aby wpuścić do klasy trochę świeżego powietrza. Zapatrzyła się za okno i czekała aż przyjdzie na lekcję ktoś jeszcze.

Powolnym krokiem weszła do sali. Omiotła krótkim spojrzeniem każdego z zebranych i zasiadła w jednej z ławek w ostatnim rzędzie. Nie chciała siadać ani trochę bliżej. Wolała zostać cichym obserwatorem i nie wychylać się spośród tłumu. Podkurczyła nogi, stopy oparła na krześle. Jakoś nigdy nie potrafiła normalnie siedzieć. Najgorsze było wtedy, kiedy nogi nie dostawały jej do ziemi. Wtedy tak jak teraz podkurczała nogi, żeby nie było tego widać.

Powoli wszedł do środka z wyszczerzem na ryjcu, usiadł gdzieś z przodu, chyba nawet centralnie przed biurkiem nauczycielki.
-Dzień dobry.

Wszedł do sali jak trup i rozejrzał się. Zauważył już spory tłumek osób, więc uśmiechnął się do nich blado i powędrował wzdłuż sali. Jako że ostatnia ławka była już zajęta, usiadł przed niebieskowłosą dziewczyną i oparł głowę o ławkę, krzywiąc się. Nosz kurde! Położył się tylko na chwilę, a już go migrena złapała...

Siedząc tak rozglądała się po całej sali. Zauważyła, że niedaleko jej biurka stoi już mapa fizyczna świata. Odetchnęła z ulga w duchu. Przynajmniej nie będzie musiała się męczyć z wyszukaniem jej. Spojrzała na zegarek. Hmm... Czy pora już zacząć lekcję? Jest równa godzina. Tak, to odpowiednia chwila do przybrania postaci ludzkiej. Tak właśnie zrobiła, zamiast białego kota, pojawiła się smukła sylwetka zielonookiej kobiety. Wodząc wzrokiem po wszystkich uczniach, uśmiechnęła się. Bez zawahania zaczęła swoją przemowę:
- Witam. Nazywam się Ayuna Komoto i będę was uczyła geografii. Dla jednych może i ten przedmiot nie jest interesujący, ale postaram się wam go jakoś urozmaicać. Może jakimiś pokazami? Prezentacjami, doświadczeniami, zagadkami? Mam nadzieję, że nasza wspólna praca wyjdzie nam na dobre... No ale teraz wasza kolej! Prosiłabym was o wpisanie się na tę listę. - i wskazała ręką na leżącą kartkę z długopisem, na pierwszej ławce - Po kolei, zapraszam. W tym czasie zapytam parę osób z położenia geograficznego państw, aby sprawdzić wasz poziom wiedzy. Wybrana osoba będzie odpowiadać, na jakim kontynencie leży dane państwo. Cóż, za dużo od was nie wymagam.
Popatrzyła jeszcze raz na uczniów, potem na listę.
- Misaki! Pokaż się, kochana...

Gdy usłyszał inne imię niż swoje odetchnął z ulgą, dobrze że nie wykrzyczała go, nie lubi jak nauczyciele go wołają, ugh~ Pstryknął palcami, a na liście ukazało się jego imię i nazwisko, nie chciało mu się podnosić dupy, więc zrobił tak.


//Przypominam, że tutaj nie ma kolejności u-u //

Słuchała wykładu. Pytać? Obym nie poszła na pierwszy strzał. Nagle otworzyła szerzej oczy. No pięknie, wykrakałam. Przestraszyła się. Troszkę. Wstała z ławki.
-Ekhem, to ja. - uśmiechnęła się lekko do nauczycielki.

Podeszła do biurka nauczycielki wraz z długopisem i wpisała swoje imię i nazwisko na listę. Wróciła do swojej ławki i liczyła, że nauczycielka jej nie zapyta.

Podniósł się leniwie i podszedł do listy, na którą się wpisał i wrócił na miejsce, kładąc głowę spowrotem na ławkę. Czyli co? Mają się wykazać wiedzą? Przecież on jest głupi i nic nie wie.. No pięknie. Teraz to się wkopał.

Gdy ujrzała dziewczynę, spojrzała się przyjaźnie na nią.
- Powiesz mi tylko trzy rzeczy... Gdzie leży państwo Oman, Azerbejdżan i Gwinea.
Z drugiej strony kątem oka patrzyła na pozostałych uczniów.

Odetchnęła z ulgą. Nic o czym nie miałaby pojęcia.
-To proste: Oman i Azerbejdżan w Azji a Gwinea w zachodniej Afryce. -uśmiechnęła się. Przy okazji podeszła do listy i się wpisała, wróciła z powrotem na swoje miejsce.

Co prawda nie obawiała się pytania, bo raczej pojęcie o położeniu różnych państw, miast i tym podobnych miała dosyć obszerne, ale nawet gdyby trafiły jej się miejsca, których by nie znała .. po prostu mówi się trudno. Podniosła się leniwie z ławki, po czym uzupełniła listę. Później wróciła na swoje miejsce. Wydawała się niezainteresowana lekcją, ale tak naprawdę uważnie słuchała tego, co się wokół niej dzieje.

Tak. Wiedziała, że Misaki odpowie, od razu widać, że to bystra dziewczyna.
- Bardzo dobrze. - odpowiedziała - Następna osobą będzie... Hideki!
Po tych słowach zaczęła szukać po klasie osobnika o tym imieniu.

Powoli zsunął się pod ławkę i ukrył się pod nią, nie chciał być wybranym do odpowiedzi.
Nie wybieraj mnie, nie wybieraj mnie.. tylko to krążyło w jego łebku.

Hmm dobrze, że nie ja. Chociaż nie jestem głupia. Rzeczywiście Laquelissle była bardzo mądrą dziewczyną. Miała dużą wiedzę, a geografia przychodziła jej wyjątkowo łatwo, więc nie miała się czego obawiać. Może stresowała się tym jak wypadnie i tym, że podczas odpowiedzi wszystko jej się pomiesza.

Zaśmiał się widząc co on wyprawia. Nie okazało się to dobrym pomysłem, bo uderzył w niego ból. Pomasował sobie skronie i przykrył łebek książką.

Weszła do sali o kulach, wolnym krokiem.
- Przepraszam za spóźnienie - rzuciła i siadła w jednej z wolnych ławek.

Wbiegła do klasy robiąc przewrotkę na wejściu jak jakiś ninja i ustawiła swoją różdżkę w górze jak gdyby chciała w kogoś rzucić czar. Zaśmiała się psychopatycznie wstając z ziemi i siadając w jakiejś ławce.
-Witam i przepraszam za spóźnienie.-wyszczerzyła się szeroko jak psychopata do nauczycielki.

Wskoczyła do sali przez otwarte okno. Uśmiechnęła się szeroko.
-Ee.. Znaczy. Przepraszam za spóźnienie! - Podreptała szybciutko do ławki z tyłu pod oknem.

Wbiegła do sali zdyszana. Od razu rzuciła:
- Prze... Prze... Eh... Przepraszam... za... spóźnienie!
Zauwazyła listę, na którą szybko się wpisała i zajęła miejsce, gdzieś na końcu, żeby nie narobić zbytniego hałasu.