Północna część lasu.

- Bo mi się tak spodobało - wytknęła mu język, po czym wyszczerzyła się, opierając głowę na otwartej dłoni, wspartej łokciem na udzie. Prawa ręka teraz podtrzymywała ogień, który bawił sam ze sobą, walcząc na miecze. Cholernie jej się nudziło i nie wiedziała, co robić. Westchnęła, a ogień utworzył dwie sylwetki ludzi, kobietę i mężczyznę. Po prostu czyste zarysy ich postaci, czyli obrań nie było. Stali sobie, po czym rozpłynęli się, a tylko ich serca zostały.

-Ranisz mnie - jęknął i znowu wlepił swoje patrzały w ogień. Kobieta i mężczyzna, a potem puff! i nie ma nic. Nie! Czekaj! Są serca... Huhu, czyżby się zakochała? A że niedługo walentynki to się odzywa, to "dziwne" uczucie.
-Jesteś zakochana - wyszczerzył się wrednie i sypnął w nią śniegiem. Czuł, że trafił. No bo jakby inaczej! On miałby się mylić? Pff... Niedoczekanie.

Spojrzała na niego leniwie, ignorując śnieg, który miała na włosach i trochę na twarzy. Zakochana? Hm... Hu, nienawidziła walentynek, jak do tej pory i jakoś nic nie sprawiało, by zaczęła się na nie cieszyć, czy coś w tym stylu. Chciało jej się powkurwiać pewnego nefila, lecz nie wiedziała, gdzież ta ciota się podziewa.
- Zakochana? Obce mi to stwierdzenie... - powiedziała dość spokojnie, a obydwa serca ogniste złączyły się w jedno wielkie i przekuła je wielka strzała, dzięki czemu się rozwaliło i rozpłynęło w powietrzu.

-Ta jasne... - prychnął i spojrzał jej w oczy. On się nie może mylić, jasne? To jest wpisane w jego charakter. Wiadomo... Czasami naciąga jakieś informacje, ale NIGDY się nie myli.
-A te serduszka to są całkiem przez przypadek... - wyszczerzył się i oparła rączkami o śnieg odchylając łebek do tyłu.

- Nie, serca są ładne, kiedy się palą... - powiedziała wprost, rysując na śniegu pierwszą literę jej imienia, potem wypalając ogniem jej oko, kiedy zostaje już przemieniona w formę demona, w miejscu, gdzie śnieg był najbardziej ubity. No, oko nie było za wyraźne, dlatego szybko się go pozbyła, oczywiście z pomocą ognia. Uwielbiała się nim bawić. Szczególnie, kiedy jej się nudziło.

Wyszczerzył się. On sam uwielbiał bawić się ludzkimi uczuciami i już nie jedno serce dziewczyny "spalił". Uhu, a później go nachodziły... No nieważne.
Patrzył, jak Nao coś rysuje tym swoim kochanym żywiołem, kiedy nagle oczy zaszły mu mgłą, a po chwili już leżał. Podniósł się i podrapał nerwowo po głowie.
-Tylko mi nie mów, że wyglądam inaczej - spojrzał na nią błagalnie.

Dopiero teraz zerknęła na niego, powoli unosząc głowę na wysokość jego oczu. Zielone... O, jak miło. No i włosy. Huhu, nice. Jednak jakoś się tym nie przejmowała, wzruszyła ramionami i wyciągnęła rękę w jego stronę, bardzo blisko. Jej paluszki zaczęły płonąć.
- Owszem, jesteś fioletowo-zielony, a jak się nie podoba, mogę zrobić Ciebie na łyso - wyszczerzyła się psychicznie. O Szatanie.. Jak jej się nudziło, to po prostu jakaś masakra. Niech się coś dziać zacznie, albo co, bo ma tego wszystkiego po dziurki w nosie...

Ż-że co?! Fioletowo-zielony?! To już wolała poprzednią wersję! Nosz kurwa, jak tylko znajdzie tego idiotę, to dostanie z patelni*.
-Jeśli chcesz - wzruszył ramionami i westchnął cicho - Przynajmniej będzie ciekawie - złośliwie wytknął jej język, ale od razu go schował. A czemuż to? Bo ta wredota trzymała palące się palce za blisko jego twarzy, a nie chciał by jego kochany języczek się spalił. Potrzebował go do wieeelu ciekawych rzeczy, całkowicie nie związanych z niczym przyzwoitym. Nyahaha, zboczenie zawodowe, nie ma co.

/petelnia - Do garów, kobieto! (if ju noł łot aj min >D)\

/ Jak chcesz wkurwa w postaci Naośki, to zaraz tak tego doświadczysz, że Twoja postać będzie potrzebowała operacji plastycznej za miliardy....\

- Niee.... Dziwnie się czuję, ogień może mnie nie posłuchać w dobrym momencie i spalę Ciebie na popiół, a Twojej grzesznej duszyczki mój tatuś chyba jeszcze nie chce w swoich szeregach - płomienie momentalnie zgasły, a ona cofnęła rękę i westchnęła, wciskając ręce między nogi, siedząc po turecku i spojrzała w bok. Nadal nic nie wymyśliła do roboty. Chyba zaraz mu ucieknie i pobawi się w zwiadowcę, czy coś... A nóż ktoś się szlaja gdzieś blisko i może jego by tak pomęczyć?

/Nie zdążysz, bo ci ucieknę! XD\

-Grzecznej? Phi... - prychnął i wstał do pionu. Patrzył na nią z góry. Miał ochotę na seks, a z tą dziewczynką raczej mu nie wyjdzie. A się ktoś nawinie i mu ulegnie? Huhu, ten jego urok osobisty.
-Grzeczny chłopczyk idzie zapolować - podszedł do niej, pstryknął ją w czoło i odszedł dumnym krokiem.

/Huhu u.u\

- Grzeczny chłopczyk poszedłby na lekcję - zawołała za nim, w tle śmiejąc się z niego i pokładając się na ziemi. Trzymała się dodatkowo za brzuch, póki ten nie zniknął jej z pola widzenia. Nie miała zamiaru go gonić, po co? No właśnie. I tak było jej z nim nudno, więc może innym razem do niego wróci i pomęczy go, czy coś w tym stylu. Powoli podniosła się z cwaniackim uśmieszkiem na ustach i rozpostarła swe skrzydła, po czym uniosła się w powietrze i odleciała w stronę po prostu przed siebie, czasami zawracając tam, potem znowu tu. Nie wiadomo, gdzie się posiała ta mała demonica.

z.t