12. Pokój Tahiko i Natsu.

Natsu tymczasem zaniepokoił się zniknięciem Tahiko. Domyślił się, że jego zaklęcie nie podziałało zbyt długo na niego. Nie mógł jednak opuścić piekła przed zakończeniem imprezki-to by zwróciło uwagę strażników. Bawił się cały czas z dziewczętami, pił kolejne butelki Heinecken'ów, Desperadosów, Vodki i Bóg wie, czego jeszcze, śmiał się i żartował ze starymi znajomymi. Traf chciał, że spotkał kilku kumpli jeszcze z lat, kiedy przebywał na dworze Szatana.
"Arifureta nichijou ga kyuu ni kagayakidashita
Kokoro wo ubawareta ano hi kara
Kodoku demo tsurakutemo heiki da to omoeta
I'm just a prisoner of love
Just a prisoner of love

I'm a prisoner of love
Prisoner of love
Prisoner of love
I'm just a prisoner of love
I'm a prisoner of love" - śpiewał jakiś tam piosenkarz w głośnikach. W cholernych oparach papierosa, w kolejnych łykach zimnego piwa Natsu zupełnie zapomniał o Mizu. Na szczęście zaopiekowało nią się kilka demonów.

Być może to troszkę dziwnie mogło wyglądać, ale nasza mała i bezbronna na pierwszy rzut oka Mizuchi nawet dobrze się bawiła. Jakby to ująć towarzystwo nie jakich demonów nawet jej przypasowało, ale to nie był jej typ. W pewnym momencie po prostu usiadła na kanapę odchylając sobie łepek do tyłu. Po prosiła jakiegoś nawet miłego kelnera o wodę z cytryną i po otrzymaniu napoju zaczęła go sączyć. Ah.. ile by teraz dała by tak się na chwilę choć odizolować od migdalących się do niej demonów. Skończyła pić napój i po chwili przytuliła do siebie kolanka olewając totalnie mężczyzn. Ziewnęła ciężko bawiąc się jakimiś słomkami do napoi. Nagle przypomniała sobie o dwóch chłopakach z jakimi tu przyszła. W sumie to się wepchała, no ale cóż. rozejrzała się leniwie po sali przecierając dość zmęczone oczęta.

W pewnej chwili całkowicie pijany Natsu i Mizuchi wylądowali w swoich pokojach. Konający Natsu, pijany jak zwierzę, uwalił się leniwie na łóżku. Szumiały mu w głowie procenty. A wypił ich od cholery. Po 45 Heineckenie i 15 szklance Vodki przestał liczyć, ile tego wychlał.

***

Kilka godzin potem konający na przerażający ból głowy Natsu wytrzeźwiał, co łączyło się z kacem wielkości Mount Everestu. Jęknął głośno.
-Rany boskie..Ostatni raz w życiu piłem wódkę...-wyszeptał, trzymając się za łeb. Łeb tenże solidnie go nawalał. Noo, poetycko się schlałeś, Kurosuki, nie ma co mówić. W zwykłych warunkach eks-barman był dość odporny na alkohol, ale tak uderzająca ilość powaliła go na kolana. Dosłownie. Ledwo żywy z bólu zwlókł z trudem dupę z łóżka. Nie miał pojęcia, gdzie Mizu i Tahi, i nie zastanawiał się nad tym chwilowo. Nie miał bowiem do tego ani głowy, ani siły. Powlókł się do salonu, modląc się, by był tam jakiś medyk. Spytacie: czemu salon? Pierwsze miejsce, jakie przyszło mu do przepitego łebka.

No i szanowny panicz Natsuś znowu wbił do pokoiku. Przebrał się pospiesznie. Wziął pety do kieszeni, klucze ["bo znowu zgubię T^T"] i wyskrobał smsa do Tahiko.
"Yo <3 Co powiesz na seans w kinie? Mam bilety na fajny horror. Spotykamy się przed kinem, jak się zgadzasz."
Sent. Po chwili wypadł z pokoju, zamykając je jednym kopniakiem.