Mała sala gimnastyczna.

Spojrzała zdziwiona na dziewczynę. Czyta w myślach? Trochę ją to zdenerwowało. Tak po prostu ktoś zagląda jej do głowy.
-Wszystko jedno. -odpowiedziała. Mimo wszystko ból tak ją przytłaczał że nie była w stanie się złościć.

Niezbyt rozumiał o czym rozmawiają, więc wolał się nie udzielać. Mimo wszystko nie mógł wytrzymać i musiał się dowiedzieć.
-Ale o co chodzi? - spytał patrząc się to na jedną, to na drugą.

- Przepraszam, to było przypadkowo. Nawet nie wiedziałam, że tak potrafię - spuściła głowę.
Obojętnie jaką...
Zmrużyła jedno oko ignorując pytanie i zaczęła sobie przypominać, gdzie ostatnio widziała małą czerwoną paczuszkę z krwią...
KUCHNIA! No tak.
- Za kilka minut wrócę.
Podniosła się szybko z miejsca i wybiegła z sali.

z/t

-Uch.. -zaczęła się dusić.. Nie mogła nabrać powietrza.
-krwi.. -wychrypiała. Wiedziała że dziewczyna po nią poszła ale nie wiedziała jak szybko wróci.

Usłyszał jej słowa i zdębiał. Jak to krwi?! Przecież nie jest wampirem... No nieważne. Wiedział, że tamta pobiegła po nią do kuchni, ale on ma lepsze sposoby.
Pstryknął palcami i zamiast wody w dzbanku pojawiła się krew. Nalał jej do kubka, krzywiąc się i podał jej do ręki.
-Świeża - powiedział i uśmiechnął się blado.

Wypiła szybko szklankę. Od razu ból głowy minął a pragnienie ustało. To wszystko było dlatego, że tamta głupia wiedźma złączyła ją i Yuki (która była wampirem) razem. coś jej najwidoczniej po niej zostało jak widać musiała pić krew już raz na miesiąc..
-Dziękuję. -uśmiechnęła się do niego wdzięczna.

Jak burza wpadła do sali robiąc przy tym małego fikołka, gdyż się potknęła.
Gdy wylądowała na swym tyłku potrząsnęła głową i zaraz podbiegła zdyszana do dziewczyny.
Huh... wyprzedzono ją. Przy okazji zrzuciła trochę potrzebnego jej tłuszczu.
- A co z tą krwią? - podniosła swoją zdobycz i zakaszlała.
Spojrzała też groźnie na chłopaka, od tego biegu o mało płuc nie wypluje.
Znowu zakaszlała i tym razem było słychać piękne chrypanie.
- Tylko nie mówcie, że mam to pić... - Chociaż przydałoby się zwilżyć trochę gardło.

-Nie mą za co - uśmiechnął się i chwilę później wróciła tamta dziewczyna. Zaczął się z niej śmiać, ale gdy tylko zobaczył jej spojrzenie od razu się zamknął. Odchrząknął i wstał przeczesując łapką swoją czupryne.
-Żegnam - pomachał im i wyszedł z sali, przy okazji zmieniając swoje ciuchy.

z.t.

Uch.. Wstała. Czuła już się lepiej.
-Ja chyba też już pójdę. - Po czym szybko wstała i pobiegła za Garimem.
z.t

Zmrużyła oczy.
Okej.
Podniosła się, otrzepała tyłek i wyszła z sali podrzucając woreczek z krwią. Dalej nie wiedziała co z nim zrobić. A raczej z jego zawartością. Chyba pozostaje jej odnieść to na miejsce.
Nie. Nie chce mi się.
Więc będzie musiała to ze sobą nosić.

z/t