Nawiedzony las.

Wyrwana z zamyślenia spojrzała na chłopaka. Pierwszy raz go widziała. Wyjęła jedną słuchawkę i rzuciła do niego przyjaźnie.
-Hej!- uśmiechnęła się delikatnie jak to było w jej zwyczaju. Wstała powoli z ziemi otrzepując się z piachu. Rzuciła kolejne spojrzenie na biegnącego chłopaka. Czemu on biegł? Goniło go coś czy co? Przecież nic za nim nie było , ani nic nie wyczuwała.

Nadleciała nad las i zniżyła lot, przemierzając go dość szybko. Sprawnie omijała wszystkie przeszkody, którymi był wysokie drzewa, aż w końcu zatrzymała się nad którymś i poczęła przyglądać się dwóm podejrzanym osobnikom, znajdującym się na dole.

-Mam na imię Ayame.-odparła pogodnie. Odgarnęła włosy sprzed oczu by lepiej widzieć chłopaka. Wysoki, blond, umięśniony... Szybko też wykryła swym węchem ,że nie był on zwykłym uczniem. Był demonem.
-Miło mi cię poznać. - uśmiechnęła się do niego szeroko.
-Co tu porabiasz?-spytała tak jakby nigdy nic.

Przez chwilę jeszcze przysłuchiwała się temu, co mówią, ale zdała sobie sprawę, że nie ma czego u nich podsłuchać, więc zeskoczyła na ziemię, lądując perfekcyjnie na obu nogach.
-Witajcie, kochani! - zawołała do nich i podeszła ostrożnie, ale pewnym krokiem.

-Yoo, Naomi.-rzuciła do dziewczyny. Od razu ją poznała, tych oczu nie da się zapomnieć. Posłała jej promienny uśmiech i spojrzała ponownie na chłopaka.
-A to nic wielkiego. Tak to już czasem bywa.-uśmiechnęła się do niego.

Spojrzała na niego z uniesioną brwią do góry. Owszem, znała go i nie mogła zapomnieć. Westchnęła zwracając się do Ayame.
-Sorki, wołają mnie, again - wywróciła teatralnie oczyma - Do potem - pomachała jej i poleciała za chłopakiem na swoich pięknych, smoczych skrzydełkach.

Spojrzała na stłoczoną niedaleko grupkę zza drzewa. Podejść czy nie? Obserwować czy iść dalej? Nie wiedziała na co się zdecydować więc póki co przyglądała się i czekała na rozwój wypadków. Zauważyła że wśród zgromadzonych tam osób tylko jednej nie zna. Po chwili dwie z obecnych tam osób oddaliły się.

No nic.. znowu została sama. Przeciągnęła się zmęczona i wpadła na genialny pomysł. Patryknęła palcami a jej źrenice zmieniły kolor ze złotego na błękitny. Powolnym krokiem ruszyła do akademika by udać się na spoczynek. Tak naprawdę to biegła, bo chciała zmęczyć ciało.



*~z.t.~*

Wbiegła szybko przez granicę lasu, zagłębiając się w nim. Chciała, by ptak dochodził do siebie jak najdalej od cywilizacji, by nie pogorszyć swojego stanu. I tak miał być jak zdrów za niedługo, ale wolała uniknąć ewentualnych komplikacji, bo kto wie, co zwierzętom może strzelić do ich łebka.
Wdrapała się na jedno z wyższych drzew i ostrożnie położyła w jakimś gniazdku ptaka. Widać, że było niczyje, więc wyszło na dobre dla niej. Zeskoczyła z niego, po czym nie wiedziała, dokąd ma iść, więc stwierdziła, że poszuka różnych ziół na eliksiry i różne napary.

Gęsty syk i gorączkowy oddech to mało powiedziane co przeżywał. Ścigał go dorosły samiec jelenia, z porożem godnym wyrośniętych gałęzi drzewa.
- Fuck, fuck, fuck... Idź ode mnie, przeklęty...! - Schował się w ostatniej chwili za drzewem. Nie chciał zabijać tego zwierzęcia, ani dostać z tych gałęzi co miał nań na łbie. Skupił się w ostatniej chwili i ziemia podbiła go dość wysoko, a on uczepił się dwóch noży, które teraz sterczały z pnia. Westchnął i znalazł jakąś gałązkę, aby na niej usiąść.

Odwróciła się gwałtownie i ujrzała sylwetkę znajomego chłopaka, który gnał przez las, jakby... uciekał? A potem zobaczyła jelenia, biegnącego za nim i roześmiała się, zasłaniając sobie ręka usta. Postanowiła iść do nich.
-Yyy... Aki? - czy ona powiedziała do niego zdrobniale? No nieważne... - Jelonku, spokój - poprosiła grzecznie, podchodząc do niego i lekko pogłaskała go po grzbiecie, podając mu trochę trawy. Ten się uspokoił i począł oddalać od nich.
-Coś się stało? - spytała go, mając na myśli to, czy coś zrobił jeleniowi, że ten go gonił przez pół lasu.

Skrzywił się, jakby właśnie zjadł cytrynę. Jeszcze bardziej wygodnie się ułożył. Przypatrywał się gniewnie jeleniowi. Chyba jej nie powie, że gdy oddawał mocz to ten na niego wyskoczył z rykiem? Bo tak właśnie było. Potarł twarz usilnie.
- Ha! Bo wiesz... chyba wstąpiłem na jego terytorium i się obraził. - Zadrżał ze zgrozą. W sumie nie mijało się to z prawdą. Dwa noże, które przed chwilą były wbite w drzewo, przypięły się właśnie do jego pasa. Nie było mu miło, a sam wcale nie był zachwycony, że elfka od tak sobie podeszła i go pogłaskała. To było po prostu nie fair! Zmrużył oczy uważnie.
- Coś mi tu śmierdzisz hipnozą. Albo jesteś tak piękna, że zwierzęta padają ci do stóp.

-Terytorium? Rozumiem - skinęła głową przeciągle, uśmiechając się do niego. Schowała parę roślinek do swojej sakwy, po czym na słowa Akiego zarumieniła się mocno. Ona piękna? Coś mu się chyba w głowie poprzewracało, jak jej kolegom z Akademii Elfów.
-Hipnoza? Nie umiem czarować... Chyba elfy po prostu mają to we krwi, że zwierzęta je lubią, a one ich - wytłumaczyła, odwracając się tak, by nie wiedział gestu jej zażenowania i skrępowania, oraz rumieńca. Chrząknęła w piąstkę, próbując się opanować.

Odchrząknął nieco głośno. Nie wiedział, czemu znowu się od niego odwracała i kaszlała w piąstkę, ale no cóż... Nie mógł bezpiecznie zejść na ziemię. To rogate cholerstwo nadal tam stało.
- A możesz go chociaż jakoś odwołać? Nie chcę skończyć z rogami w dupie. - Mruknął, pokazując oskarżycielsko na jelenia wielkości konia. Zacisnął lekko szczękę, uśmiechając się gniewnie. O jak się powstrzymywał, by nie złamać nóg temu stworzeniu. Ale one są tak zaprojektowane. Mieszanina testosteronu, mięśni i plemników. Ach, i oczywiście plus poroże.
- Byłbym wdzięczny, pani Zamyślona.

-N-nie jestem Pani Zamyślona - oburzyła się, patrząc na niego przez ramię. Naburmuszona podeszła do jelonka i dała mu więcej trawy i uderzyła lekko w biodro. Pobiegł gdzieś wgłąb lasu.
-Proszę, możesz zejść - podała mu rękę z uśmiechem - Wystarczy być dla nich miłym, Panie Strachliwy - wystawiła mu język.

Westchnął głośno i zeskoczył bez jej pomocy. Otrzepał się z pyłków, listków i gałązek. Następnie zarzucił włosami, mając nadzieję, że nie ma w nich żadnych dodatków. Kolejno zatarł ręce chciwie i uśmiechnął się nieco złośliwie. Rozpostarł ramiona i przygarnął elfkę nieco siłą, przytulając ją od przodu, jak się okazało. Zniżył nieco głowę, mając usta tuż przy jej szpiczastym uchu.
- No więc, dzięki za ratunek i radę, pani Mądralińska. - Odparł z szelmowskim uśmiechem. Jednak nie puszczał jej jeszcze. Czekał raczej na Jej ruch. Powinna teraz uciec i oblać się rumieńcem, albo co. W każdym razie nie panował raczej nad swoim tętnem, a pomimo biegu i lekkiego dyszenia, jeszcze mu przyśpieszyło.

Serce gwałtownie jej przyspieszyło, a jej ręce pozostały w bezruchu, jak inne części ciała, bo nie wiedziała, co ze sobą zrobić. Po kilku sekundach postanowiła lekko objąć chłopaka i szepnęła mu do ucha nieco cicho i łamiącym się głosem.
-Nie nazywaj mnie tak - poprosiła grzecznie. Owszem, zarumieniła się, ale nie odeszła, tylko schowała twarz w jego ramieniu, a dodatkowo poleciały na nią kosmyki jej blond włosów.

Jego zaskoczenie było tak wielkie, że na chwilę wstrzymał oddech. Jednak trwało to tylko chwilę, nim odetchnął głębiej. Jak cudownie było wąchać czyjś... no... zapach? Szczególnie, że ten był niezwykły. Nie był to pot, perfumy, czy proszek do prania. To było coś zupełnie naturalnego, jak już wspominał, coś zupełnie nie do pomyślenia. Zmrużył delikatnie brwi.
- Nie? Wolisz Łuczniczkę? Celne Oko? Szmaragdowe Oko? Szpiczaste Uszy? Terminator jednak już nie przejdzie, bo ktoś już nosi taki przydomek. - Czyli była zbyt speszona, by chociażby na niego spojrzeć, jak zarówno zbyt zszokowana, by uciec. Nim ukryła twarz w jego ramieniu, zauważył dwa czerwone rumieńce. Uśmiechnął się delikatnie.
- Cóż to? Moja elfka nie ucieka? Nie chrząka w dłoń? - Poczuł lekki zawód z braku reakcji. Pochylił się jeszcze bardziej, niemal dotykając nosem jej szyi.

Oparła czoło o jego ramię, wsłuchując się w jego słowa. Prawda. Teraz nie była zdolna do tego, by nawet powiedzieć cokolwiek, a co dopiero uciec od niego! Stała w bezruchu, delikatnie zaciskając ręce na jego plecach. Czy go drapała? Chyba nie, zbyt krótkie pazurki. Ona o nie dba, a nie to, co inni.
-Robisz to specjalnie - zarzuciła mu, w końcu coś mówiąc, załamanym lekko głosem. Wzdrygnęła się, czując oddech chłopaka na swojej szyi. Co on kombinuje? Normalnie uciekłaby od kogoś takiego, jak wcześniej od swoich kolegów, ale on nie wydawał się być takim i nie wiedziała, co ma robić.

Elfka mogła poczuć właśnie 'uwolnienie', bo nie trzymał już jej na siłę. Opuścił dłonie swobodnie i Wyprostował głowę, jednak zaraz ją przechylił. Minę miał przez chwilę poważną, lecz zaraz się roześmiał i poczochrał jej blond włosy.
- Oczywiście, lubię wykorzystywać słabostki innych. Poza tym bardzo ładnie pachniesz, używasz marki 'Elf', czy może to jakiś perfum? - Spytał dobitnie. Nie widział jej twarzy, w dodatku poczuł, jak wbija mu pazurki w plecy. Pff, cóż to były za zagrywki.

Puściła go powoli i kiedy ogarnęła się już na tyle, by odpowiedzieć mu coś konkretnego, spojrzała mu w oczy, mrugając parę razy.
-Nie używam żadnych perfum, a za te przezwiska zaraz będziesz pociachany na kawałki - wyciągnęła sztylecik, lekko dźgając blondyna - No i za wykorzystywanie moich uczuć - zmrużyła oczy, wyglądając na złą. No i w sumie taka była, nie aż tyle, by go skrzywdzić, ale zawsze może do tego doprowadzić, no a wtedy to już jego wina, że coś mu zrobi.

Otworzył szeroko oczy i wyrzucił bezradnie ręce w niebo.
- A co ja mam powiedzieć? Wyglądasz na ciekawą osobę. Nie ma co, ale łatwo się mnie nie pozbędziesz, zbyt bardzo jestem uzależniony od nabywania informacji. - Złapał sztylecik, którym go dźgała w dwa palce i odrzucił w tył. Nagle zrobił wielkie oczy i nachylił się nieco bliżej, niż zamierzał.
- Osz cholera, chodząca Broń! Chcesz mnie teraz zabić. - Raczej stwierdził, niżeli zapytał. Uniósł brwi, przyjmując nieco nieodgadniony wyraz. Próbował odgadnąć po jej mimice jej zamiary i odczucia. Chyba mu nic się nie stanie.