Obszar wokół fontanny.

Przechadzając się po terenach szkolnych zauważyła fontannę. Mróz był, ale tak czy inaczej woda leciała z trójzębu syreny. Podeszła bliżej. Na wodzie pływały kawałki lodu. Fontannę otaczały drzewa, przystrojone białym puchem. Jednak największe wrażenie sprawiały trzy płaczące wierzby, a wśród i obok nich stały zasnieżone ławeczki. Widocznie dawno tu nikogo nie było. Przez chwilę poczuła się jak w zasnieżonym tajemniczym ogrodzie. Wspaniałe uczucie.
Odgarnęła śnieg ze skraju murku fontanny, po czym usiadła i zaczęła wpatrywać się w taflę wody.

Równym, szybkim jak na nią krokiem zmierzała w kierunku fontanny. Nie ukrywajmy, była zdenerwowana. I smutna, na dodatek. Nawet zapięcie guzików płaszcza sprawiało jej niemałą trudność, palce plątały się wśród natłoku dziurek i guzików, co denerwowało Momo jeszcze bardziej.
Zmarszczyła nieznacznie brwi. Phi, co za wredne odzienie.

Usłyszała cichutkie stukanie obcasików. Już wcześniej je słyszała, kojarzyło jej się z... Momo! Od razu odwróciła głowę w jej stronę. Wstała i doskoczyła do koleżanki ciesząc się na jej widok.
- Momo! - rzekła wesoło. - Co tam u ciebie? Mam nadzieję, że nie obraziłaś się za tamtą nagłą ucieczkę...

Rozejrzała się zdezorientowana, cały czas marszcząc brwi.
- T-tayla? - odskoczyła zdziwiona. Ona tutaj? Od tak dawna jej nie widziała...
Aż z tych wszystkich emocji musiała przystanąć, wlepiając tępo swoje patrzałki w dziewczynę.

- Przepraszam... Przestraszyłam cię? - spytała trochę zdziwiona.
Trochę czasu minęło, zaledwie pare dni, a ona już nie potrafiła normalnie rozmawiać z Momo. Ogólnie coś się ostatnio z nią niedobrego dzieje... Od tego bólu? Może. Ale nie teraz czas na takie rozprawy nad własnym stanem. Uśmiechnęła się do koleżanki po czym zadała pytanie:
- Chciałabyś zobaczyć moje znalezisko, na które natknęłam się, podczas mojej przechadzki po łące?

Potrząsnęła gwałtownie głową.
-C-co...?- chwilę zajęło jej zanim doszła do siebie -A-ach, tak tak, oczywiście. - mruknęła przestępując z nogi na nogę. Oczywiście. Na dworze mróz, a ona biega w rozpiętym płaszczu, umgh. Głupia. Zaczęła powoli zapinać guziki płaszcza.

Westchnęła cicho, po czym odwróciła się i uniosła prawą rękę w kierunku akademiku. Zaraz potem zaczęła się kierować tam. Raz wolno, raz szybko, tak, żeby Momo mogła zdążyć na nią. Momo jakaś dzisiaj roztargniona? Może ktoś coś jej powiedział? Albo po prostu nie ma humoru... No ale zobaczymy. Gdy znajoma doskoczyła do niej dotarły do samego budynku akademika.

z.t z Momo. C:

Przechodził się po akademii żeby chociaż trochę ją poznać ponieważ jest tu od niedawna. Rozejrzał się i zobaczył ładną fontannę, usiadł sobie na jednej z ławek wcześniej odgarniając trochę śniegu, oparł się i wpatrywał w niebo.

Widziała dokładnie, gdzie zmierza wzrok nieznajomego chłopaka, więc sprawnie przemknęła poza zasięgiem jego wzroku i, nie wiadomo kiedy, znalazła się tuż za nim, a chłopak i tak o niczym nie wiedział, bo jej nie słyszał, ani nie dojrzał, przez co dziewczyna była wręcz uszczęśliwiona! Zaśmiała się w myślach.
- No cześć - szepnęła do niego na uszko, unosząc się w powietrzu za nim. Liczyła na to, że się przestraszy, bo jest ona jak cień. Cicha, prawie nieważna i niezauważalna. Jedynie co, to może Isao umie ją tak podejść i zauważyć. Nie wiedzieć, czemu....

Gdy usłyszał szept nie znajomej osoby odchylił się szybko do przodu, starał się to ukryć ale no cóż.. po prostu się przestraszył. Powoli się odwrócił i zobaczył unoszącą się w powietrzu dziewczynę.
-Cześć. -Odpowiedział nie pewnie, patrząc na Nią.

Demonica była z siebie bardzo dumna, widząc reakcję nieznajomego. Z uśmiechem przeniosła się na ziemię, a jej skrzydła się rozpłynęły wraz z czarnym dymem, który towarzyszył ich zniknięciu. Przyjrzała mu się uważnie. Zwykły człowiek? Nic innego od niego nie czuła, więc chyba ma rację.
- Jesteś tu nowy? - spytała, splatając ręce ze sobą za plecami i krzyżując jednocześnie nogi. Przeżywiła przy tym jeszcze swój łebek, a burza czarnych włosów wisiała z jej głowy.

Tak, jestem tu właściwie dopiero od kilku godzin -Powiedział i oparł się. Jego wzrok zawisł na fontannie. Zamyślił się i przekładał starą złotą monetę pomiędzy palcami w kieszeni płaszczu.

- No... i jak wrażenia? Może być, czy jednak nie takiej szkoły szukałeś? - spróbowała się dopytać, bo nie kryła w sobie tego, iż miała nadzieję, że chłopak od razu opowie jej, czy mu się podoba z wyglądu tutaj, czy jednak nie? Bo zakłada, że jest pierwszą osobą, jaką spotkał w tej szkole, co i tak raczej mało ją obchodziło. W ogóle, wydawał jej się być taki małomówny, czyżby był nieśmiały? Bał się jej? Wszakże nie wiedział, kim jest, nie przedstawiła się jeszcze, a on o nic nie pytał.

-Hmm, szkoła wydaje się być naprawdę ładna. Chociaż to miejsce na razie tylko zwiedziłem. -Wstał i rozciągnął się. -Tak właściwie jestem Dagon. -Powiedział wyciągając powoli dłoń w jej stronę. -Mogła być może mnie trochę oprowadzić ?

Uścisnęła przyjaźnie jego dłoń. Wow, co ją na te przyjaźnie zebrało? Powinna być, no... Wredniejsza, ale ta sytuacja z Isao chyba nieco zamieszała jej w głowie. Czyżby z niej aniołek się robił? Nieee, hahaha! Tak być nie może!
- Jestem Naomi, demon czystej krwi, córka Szatana. Chętnie Cię oprowadzę, co byś chciał zwiedzić najpierw? - ach, nie ma to jak nastraszanie nowych i pokazywanie im swej wyższości, prawda, Naomi? Ona już była taka od zawsze! A wracając do tego typu zachowań, co się stało z jej kochaną Rakshą? Tak chciała ją podrażnić, oj, ale zwiała, albo się uczy...

-Spojrzał na Nią ze zdziwieniem. -Yhm, zgrywasz się no nie ? A co do tego co najpierw to sam nie wiem... A co warto tutaj zobaczyć? - Uśmiechnął się nie znacznie, co i tak naprawdę rzadko mu się zdarza, sam się sobie zdziwił.. Uśmiech ? Od nie całego roku ani razu się nie uśmiechnął. Zrobiło się trochę chłodno więc zapiął płaszcz pod szyje.

Odwróciła się od niego na pięcie, ha! Czyżby ten mały robaczek nie wierzył w jej potęgę? Cóż, na pozór wydaje się być normalna, bo przecież jest teraz w formie człowieka, a nie w prawdziwej, demonicznej, którą widać po przemianie, lub wizycie w piekle, czy podziemiach.
- Hmm... Cóż, kuchnia jest najczęściej oblegana, ale teraz pewnie tłum ludzi się tam zebrał - zaczęła, poczynając iść w jedną stronę po jednej ze ścieżek z nadzieją, iż Dagon pomaszeruje za nią.
- Na terenie akademii to warto zobaczyć swój pokój, to wiem na pewno. Dla niektórych możliwie jeszcze gabinet dyrektora i pomieszczenie samorządu, ale ja preferuję to, co znajduje się w okolicach lasu, czyli te miejsca, bardziej mroczne - szła sobie dalej do przodu, ręce mając splecione za sobą, a jej kroki były jak u jakiejś ważnej osobistości, bardziej stonowane, czy coś w ty stylu. Pierś miała dumnie uniesioną ku górze.

-Zaczął iść powoli za Nią. -Więc może pierw okolice tego lasu.
-Schował dłonie do kieszeni, huh... zimno, ehh nie cierpię zimy. Zamyślił się na chwilę. -Są tu jakieś góry, albo jakieś miejsca z których można zobaczyć okolicę ? -Zerka na dziewczynę.

- Góry... Są. Głównie urzędują tam gryfy, ale przy tej pogodzie mało stamtąd zobaczysz, bo panuje tam zamieć, a udanie się tam z pomocą moich skrzydeł spowodowałaby nieudaną podróż - powiedziała, odwrcając się do niego. Teraz chodziła sobie tyłem, ciągle się na niego patrząc z przekrzywioną głową w prawo. Hm, jakie jeszcze miejsca można zaproponować...
- Tengoku. Podniebne miasto. Chyba tam jedynie jest spokojnie i dokładnie obejrzysz wszystkie miasta, szkołę, pola, rzeki - wpadła nagle na ten pomysł.

-Ok to mogli byśmy potem tam pójść? -Spojrzał w górę na niebo.
-Właściwie od dawna jesteś tutaj ? -Kieruje wzrok na dziewczynę i zastanawia się czy wie że za Nią na ziemi wystaje korzeń, no ale cóż... może się nie wywróci. -

- Pewnie, możemy nawet zaraz - rzekła, a jej spojrzenie przeniosło się gdzieś w bok, by zerknąć na drzewa, wyrastające z ziemi na płotem, dzielącym akademię od reszty świata, przy okazji, od lasu.
- Hmmm.... Odkąd ta akademia powstała od nowa, o ile dobrze pamiętam - odpowiedziała, dalej idąc tak samo, jak wcześniej. Zdobyła się nawet na jakiś tam uśmiech, żeby go tak szybko nie spłoszyć. Nagle zachciała się, potknęła o korzeń i zaliczyła glebę, na ośnieżoną ścieżkę. Skrzywiła się.
- Szlag by to...

-To fajnie, tak właściwie.. -miał zamiar coś powiedzieć ale dziewczyna się wywaliła, a jednak mogłem powiedzieć wcześniej. Zaśmiał się cicho i podał rękę żeby pomóc wstać.
-Nic ci nie jest ? -Patrzy na Nią.

Westchnęła ciężko, krzywiąc się. Odruchowo pomasowała się po bolącym ja miejscu. Czemu zawsze taki pech ją spotykał? W sumie, dobra, zero narzekania, bo od razu przecież pechem nie może nazwać zwykłego potknięcia. Równie dobrze mogła iść tak, jak Szatan przykazał, albo lecieć sobie w górę.
- To co, jesteś gotowy na podróż do podniebnego miasta? - spytała, kiedy już z pomocą chłopaka stała na równych nogach i patrzyła się na niego, wyczekując odpowiedzi.

-Emm, tak. Tylko jeżeli to "podniebne miasto" więc zapewne się unosi gdzieś w powietrzu a ja nie mam żadnych skrzydeł ani nic żeby tam wejść. -Spojrzał na nią, drapiąc się w tył głowy po czym przeniósł wzrok na śnieg pod swoimi nogami. Ehh, mam nadzieje że nie będzie tam jakoś strasznie zimno, skrzywił się troszkę. Swoją drogą ciekawe jak to miasto wygląda.

- Spokojnie, ja mam skrzydła, to wystarczy - uśmiechnęła się cwaniacko, łapiąc go za rękę i biegnąc przed siebie, a po chwili z jej pleców wyrosła jedna para kruczych skrzydeł. No dobra, ale Naoś, nie możesz go ciągle tak straszyć, nie zapominaj o schodach ~ skarciła się myślami, kierując się szybko w stronę Tengoku. Oj, miała niezłe wspomnienia z tamtym miastem.

z.t z Dagonem (czyli nie musisz odpisywać ;3)