Dziedziniec.

Stwierdził że chyba pójdzie do pokoju się przespać bo jest zmęczony chociaż i tak nic nie robił... Wstał rozciągając ręce, schował dłonie do kieszeni od bluzy i zaczął powoli iść w stronę wejścia akademika.

z.t

Wstał z ławki i stwierdził, że nie ma co robić, więc chyba wróci do swojego pokoju... Przeciągnął się i oddalił.
z.t

Ocknęła się. C-co jest? Kompletnie nie wiedziała co się wokół niej dzieje. Ostatnie co pamiętała to jak siedziała w kafejce. Nie ważne.. Oddaliła się szybkim krokiem.
z.t

Po tym jak wyskoczył przez okno, miał zamiar wylądować bezpiecznie, ale coś nie wyszło i noga mu się podwinęła.
-Cholera! - skrzywił się i jakimś cudem podniósł do pionu. Kulejąc na lewą nogę zaczął wracać do akademika.

z.t.

Wyskoczyła przez okno i wylądowała spokojnie na nogach na dziedzińcu. No oczywiście nie żeby skok z trzeciego piętra jej zaszkodził. Zaśmiała się.

Rozejrzała się. Ani śladu żywej duszy. Pobiegła w stronę akademiku.
z.t

Weszli na dziedziniec, a kiedy chciał się obrócić, żeby zobaczyć czy Saeko za nim idzie, wpadł na nią. Przytrzymał ją, żeby nie upadła i momentalnie się odwrócił. Spuścił łebek i wsadził ręce do kieszeni.
-Wybacz, nie widziałem cię - rzucił i odetchnął głęboko.

Szła za nim. Zaskoczyło ją gdy nagle się odwrócił i wpadł na nią. Szła tuż za nim więc nie było to niczym nadzwyczajnym. Mimo to jednak, cudem nie zarumieniła się z powodu takiej bliskości. Szybko cofnęła się o krok. Etto.. znowu ta niezręczność w powietrzu.
-N-nic się nie stało. -wydukała

Skinął tylko głową i westchnął cicho.
-Będę się zbierać - powiedział ni to do siebie, ni to do niej. W sumie sam nie wiedział po co to mówił. Może po prostu tego wymagała kultura osobista, żeby nie zostawiać kogoś bez słowa? Kto to wie... Spojrzał jeszcze raz przez ramie przepraszająco i zrobił krok w kierunku akademika.

- Rozumiem. - Nie chciała żeby odchodził.. Nie chciała żeby zostawiał ją samą. Może to i banalnie brzmiało ale tak właśnie było. Bała się, że jak teraz zostawi ją samą to jej niepewność znowu wróci. Zacisnęła pięść. Nie nawidziła tej bezsilności. Zrobiła krok do przodu.
-Zostań. -wyszeptała ale jej głos zagłuszył szum wiatru.

Był już w połowie drogi do akademika, yey nagle usłyszał, że coś do niego mówi. Nie usłyszał jej, bo akurat w tym momencie zawiał wiatr i zagłuszył słowa dziewczyny. Odwrócił się powoli i uniósł pytająco brew, podchodząc do niej. Gdy stanął tuż przed nią, przyjrzał się jej uważnie.
-Co mówiłaś? - spytał.

Spuściła głowę w dół. To nieistotne, po co masz się ośmieszać? Zresztą czemu w ogóle miałby chcieć z Tobą zostać? Potrząsnęła głową.
-N-nic. -powiedziała smutno. Odwróciła się. Czemu tak reagowała?! Nie wiedziała czemu tak reaguje. Zacisnęła oczy by nie pozwolić łzom wypłynąć. Nie tak chciałby żebyś się zachowywała. Szybko otarła łzy rękawem i odwróciła się. Zmusiła się do uśmiechu.
-Nic.. -powtórzyła.

I co? Myślała, że nie słyszał tonu jej głosu i nie domyślił się, że wytarła łzy? I jeszcze ten uśmiech... Od razu można wyczuć, że jest wymuszony. Westchnął cicho i już chciał odejść, kiedy nagle coś w nim pękło. Spojrzał na nią i wyciągnął rękę w jej kierunku. Mogłoby się zdawać, że chce ją uderzyć. Ale to nie to...
-Głupia - stwierdził karcąco i przyciągnął ją do siebie.

Spojrzała na niego. Bała się że zaraz powie coś wrednego. Wiedziała że to nie przyniesie dobrych efektów.. Ale, nie mogła tego powstrzymać. Zobaczyła jak podnosi rękę. Drgnęła. Wiedziała, jej zachowanie zdenerwowało go tak bardzo że chciał ją uderzyć. Jak bardzo się zdziwiła kiedy zrobił coś zupełnie innego. Spojrzała na niego z nadzieją.

- Głupia - powtórzył zmieszany, bo nigdy wcześniej nie był tak blisko z dziewczyną. Widział jej pełne nadzieji spojrzenie... Z początku chciał ją po prostu przytulić, ale jednak zrobi coś innego, nie zważając na konsekwencje. Nachylił się i złożył na jej ustach delikatny pocałunek. Odsunął się od niej i odwrócił zmieszany wzrok.

Była bardzo blisko niego. Serce zaczęło jej szybciej bić. Nigdy nie była tak blisko chłopaka. To było dziwne, nieznane jej wcześniej uczucie. Ale jednocześnie było w tym coś niesamowicie przyjemnego. Myślała, że ją przytuli. Otworzyła szerzej oczy gdy zobaczyła że jego twarz jest coraz bliżej. Poczuła jego usta na swoich. Zrobiła się cała czerwona. Była całkowicie niezdolna do jakiegokolwiek ruchu. Zobaczyła tylko jak chłopak się odsunął. To ją zmotywowało. Przysunęła się do niego i mocno go objęła.

Jakież było jego zdziwienie, kiedy się do niego przytuliła. Myślał, że dostanie w twarz, albo że ucieknie od niego, ale nie... Ona go przytuliła.
Trochę.niepewnie objął ją i przymknął lekko oczy. Zupełnie nie wiedział jak się teraz zachować.

Wtuliła się w niego. Zamknęła oczy. Bała się, że on za chwilę odsunie się, powie że nie może. Nie chciała tego.. Tak więc trwała w tym uścisku mając nadzieję, że szybko nie minie. Ucieszyła się gdy poczuła, że on także ją obejmuje.

-Chodź do akademika... Zimno się robi - stwierdził, odsuwając się nieco od niej. Odszukał jej spojrzenie i przełknął cicho ślinę. Nie wierzył, że ją pocałował, ale podobało mu się... Niepewnie uniósł dłoń i dotknął jej policzka.

Uśmiechnęła się.
-Dobrze, chodźmy. - Miał rację. Odczuwała zimno. Dla niego to chyba nie było przeszkodą ale jej to już dokuczało. Spojrzała na niego czule. Złapała go za rękę i pociągnęła delikatnie w stronę akademika.
z.t Z Hajime

Wszedł z towarzyszką na dziedziniec. Chciał z nią spędzić trochę więcej czasu ale najważniejsi byli dla niego uczniowie. Miał akurat kilka spraw do załatwienia związanych z nimi. Uśmiechnął się do Miwako.
-Wybacz, ale chyba będę musiał już się pożegnać. Mam jeszcze kilka spraw do załatwienia. - Spojrzał w stronę budynku. - Do zobaczenia. -pomachał jej na pożegnanie po czym odszedł w kierunku budynku szkoły.

Chłopak pojawił się właśnie tutaj, czuł że Undead nadchodzi, nieprzyjemne uczucie, wszystko w nim buzowało~ Nagle z jego ciała wyleciał pojedynczy dymek, który zaczął szukać tzw. ofiary, Hideki oczywiście tego nie zauważył, co za sierota..
-Ale tu pusto.. -mruknął do siebie, szczerząc się.

Chłopak postanowił zażyć trochę świeżego powietrza, więc zawitał na dziedziniec, by móc przy okazji znaleźć kogoś, z kim mógłby pochodzić i pozwiedzać różne tereny szkoły, albo poza nią, gdzieś w mieście, czy w lesie. Ujrzał chłopaka, gdzieś nieopodal niego i ruszył w jego stronę bez chwili namysłu. Biedaczek niestety nic nie zauważył, a stało się to w jednej chwili. Coś "weszło" w niego, sprawiając, że momentalnie musiał stanąć w miejscu i się nie ruszać. Jego oczy uniosły się ku niebu, które nagle przybrało kolor intensywnej czerwieni, odcieniu krwi.

Przez chłopaka przeszła bardzo dziwna fala energii, ale nie tej dobrej, była to zła aura, którą wyczuł momentalnie, coś tu było nie tak. Uniósł głowę, ujrzał niebo czerwone niczym krew. Po paru sekundach z nieba zaczął zlatywać ogień, chłopak nie wiedział co się dzieje, ale wiedział jedno... Nie zapowiada to niczego dobrego.

Przekrzywił głowę w bok, a jego wzrok momentalnie przeniósł się na bezbronnego chłopaka, stojącego w zasięgu jego ręki. Uśmiechnął się do siebie szeroko i zaśmiał się. Nagle zachciało mu się... zła. Pragnął tego, by ktoś zaznał teraz tej rzeczy, którą on kochał. Nie wiedział, co konkretnie się z nim dzieje, ale ignorował to. Momentalnie znalazł się przy chłopaku i złapał go za kark. Ponownie się zaśmiał, po czym rzucił nim, jak czymś, co ważny dziesięć kilo, o ścianę akademika.