Salon akademicki.

Spojrzała na Shizu. Postanowiła.
-Pomogę Ci. - spojrzała na nią pocieszającymy wzrokiem. Ona sama wiele też nie umiała. Ale nadzwyczają siła to też coś. Spojrzała na Hidekiego. To ją zdziwiło. Jeszcze nie widziała żeby tak się zachowywał. Może jednak nie jest takim gburem jak myślała.

Za to Shizu, widząc ich oboje, a następnie zepsucie całej mrocznej i poważnej atmosfery, panującej dokoła - pokręciła głową z rozbawieniem, odsuwając się pod ścianę ze skrzyżowanymi rękoma na piersi. Chłopcy i ich nastawienie do poważnych sytuacji...
To się nigdy nie zmieni. Może i dobrze?
Czasem trzeba rozluźnić atmosferę, nim coś gorszego nadejdzie. Mówią, że takie zachowanie jest naprawdę dobre, więc nic złego nie zamierzała powiedzieć, tylko stać i patrzeć na czyny przyjaciela.
- Tylko gorzej, jak nas złapie i uwięzi - powiedziała do stojącej nieopodal niej dziewczyny, która chyba zwracała się do niej. Przynajmniej tak myślała, ale nie ogarniała zbytnio sytuacji.

-Moja twarz jest piękna... Co ty od niej chcesz? - prychnął, oczywiście przez myśli, i zaczął słuchać jego wywodu.
-No to chodź... - wypiął pierś - Dawaj, kurde, dalej! - jego twarz była śmiertelnie poważna, ale już chwilę później parsknął śmiechem i zaczął miotać się razem z nim ze śmiechu. Po chwili uspokoił się i stanął już w miarę spokojny naprzeciw niego.
-No to się rusz, bo ja nie wiem co robić - popchnął go lekko z szerokim uśmiechem, po czym rzucił dziewczynom przez ramie:
-Nie damy mu się..

Nim Garim przeniósł na niego rękę, on już wbił dłoń w jego klatkę piersiową.
-D-dobra, będzie bolało, nie ukrywam. -chwilę szperał po wnętrznościach chłopaka, spoglądając w jego oczy.
-Widzę twoją duszę... -mruknął ni do niego ni do siebie i nagle wyjął ze swojego przyjaciela jakby kamień, świecił się na bardzo ciemny odcień fioletowego.
Hideki czym prędzej schował ten kamyk do saszetki przy pasku i uśmiechnął się, dwa palce, a mianowicie wskazujący i środkowy jego prawej ręki zaczęły dymić na jakiś jasny odcień niebieskiego, przejechał nimi po klatce piersiowej Garima, a rany się sklepiły.
-No, już.. I nie rycz mi teraz.

-Oczywiście, że się nie damy.- nie było nawet mowy o przegranej. Westchnęła cicho. Ledwo tu przyjechała i już musiała walczyć. Ale.. przecież kochała walkę... przemoc, krew, złość. To było to co uwielbiała. Pokręciła głową. Co to to nie. Ona się nie da o będzie walczyć.Nagle jej uwagę odwróciło światło. Było takie jasne, hipnotyzujące, musiała kilka razu zamrugać oczami żeby oprzytomnieć. Patrzyła na czyny Hidekiego. Owszem, było to ciut przerażające ale ona nie znała znaczenia słowa 'martwić się'. Nie mogła więc też wykonywać tej czynności w stosunku do nowego nauczyciela.

Przykleiła się do ściany, widząc to, co zrobił Hideki, przerażona do granic możliwości. Złapała się za brzuch, wybałuszyła gały, próbując oddychać, ale chyba nie mogła. Ogarnij się, przecież to się Garimowi dzieje, a nie Tobie! ~ podpowiadał jej umysł, ale ona tak nie mogła. Widziała, jak okropnie to wyglądało. Gorzej, niż jej niektóre sposoby leczenia.
- Na Boginię Elfeis... - powiedziała do siebie, kiedy w końcu udało jej się nabrać minimalną ilość powietrza do płuc i wypowiedzieć te słowa. Kiedy było po wszystkim, osunęła się na ziemię, ale na szczęście nie zemdlała, tylko była oszołomiona.

Jeszcze chwilę wcześniej śmiał się i żartował, a chwilę później Hideki wsadził w niego swoje palce i zaczął go smyrać. (bez skojarzeń, zboczeńcy! XD) Otworzył usta w niemym krzyku i wybałuszył oczy. Musiał zebrać się w sobie, żeby nie krzyknąć, dlatego zacisnął mocno pięści, a z jego rąk zaczęła kapać cieplutka krew. ~N-nie młody... Nie rób mi tego... Chciałbyś! Zaraz będzie po tobie! Hahaha, nie uda mu s... W tym momencie Hideki wyjął z niego fioletowy kamień, którym najprawdopodobniej był Falin, ale chuj z tym - on się na tym nie zna.
Zachwiał się i zrobił krok do tyłu, żeby się nie przewrócić. Dotknął swojej klatki piersiowej, a po ranach rzeczywiście nie było śladu.
-D-dziękuje... - wydukał w końcu i uśmiechnął się blado.

Odetchnęła z ulgą gdy było już po wszystkim. Zastanowiło ją to. Dlaczego? Czyżby jednak się martwiła? Pokręciła głową. Nie możliwe... Nagle zobaczyła że Hideki bezwładny opada na podłogę. Otworzyła szerzej oczy. Co się dzieje. Nie miała odruchu żeby podejść i sprawdzić czy wszystko z nim w porządku. Wiedziała, że zaraz pozostali zrobią to za nią. Tak więc tylko stała pod ścianą i patrzyła zdziwiona.

Wdech, wydech, wdech i wydech i tak ciągle w kółko cały czas powtarzała tę sekwencję czynów cały czas, próbując nie robić się czerwona z braku powietrza. Fakt faktem okno było rozbite i dużo świeżego powietrza, ale i tak jej to nic nie dawało. Za dużo wrażeń, jak na krótki okres czasu, ale z tego, co zauważyła, na dworze robiło się już inaczej, niż wcześniej, co było chyba dobre.
Hideki leżał. No i dobra, niech leży, bo pewnie przy tym dużo sił stracił, ale ją to wszystko tak przeraziło, jak mało co, mało kogo... Do tego myśli w głowie nie sklejał jej się w konkretne i dobre zdania. Majaczyła, majaczyła, dlatego nic, a nic nie mówiła.
Przymknęła swe szmaragdowe oczęta, dalej nie mogąc nic ogarnąć.

Widział jak Hideki upadł, więc zebrał wszystkie siły i przeniósł go na kanapę.
-Gomene... To moja wina - poczochrał mu włoski i opadł na fotel obok. Uniósł zmęczone spojrzenie na dziewczyny. Uh... Atmosfera znowu jest taka mroczna.
-Co się z wami dzieje? - spytał jakby z wyrzutem.

Myślała że oboje rzucą się do chłopaka.Tak jednak się nie stało. Trochę ją to zdziwiło no ale nic.. Po chwili Garim podniósł chłopaka. Patrzyła jak sam siada obok. Ona sama nie ruszyła się z miejsca. potem usiadła na fotelu. Wiedziała że chłopak patrzy na nią z wyrzutem. Ale co miała zrobić? Czego od niej oczekiwał?
-No co? -spytała.

- Za dużo wrażeń... - powiedziała tylko, cicho i poległa na ziemi przy ścianie, patrząc się głucho w sufit. Tylko po co? Właściwie po nic... Przymknęła oczy, myśląc nagle o jej związku z Garimem. Co z nimi będzie w przyszłości? Jak to wszystko będzie wyglądało? Co by było, gdyby nagle cofnięto ich do ich pierwszego spotkania w tej akademii? Czy uczucia pozostałyby niezmienione, czy może jednak jedno dodatkowo słowo zgubiłoby ich piękną przyszłość?
O Bogini, Shizu, skąd Ci takie myśli w tej pięknej główce?

/Ej, ja odpisze jutro, bo dzisiaj brak weny ><\

Nagle się przebudził, od razu nabrał powietrza w płuca, wyglądało to jakby miał się zaraz udusić. Zapomniał o tym, że gdy kogoś "skleja", bądź leczy musi za to zapłacić własnym zdrowiem.
Uśmiechnął się wrednie, nie zabili Undead'a? Czyli znowu Hideki jest w jego posiadaniu, może go użyje?
Pstryknął palcami, a połączenie między nim i Garimem zniknęło, tak samo jak z innymi posiadaczami Iskry.
Idioci... Jebane zakochańce~ Właśnie takie myśli przechodziły przez jego głowę, był zdenerwowany, lecz nie wiedział czym. Spojrzał tylko na Shizuku i nagle zniknął z bardzo głośnym hukiem.

z.t