Rzeka.

-Czekaj... - mruknął zniecierpliwiony. No naprawdę... Czy ona nie może chociaż raz mu zaufać? Nie zwracając uwagi na jej słowa, dalej trzymał ją w ramionach i zaczął iść z nurtem rzeki. Zaczął szeptać jakieś słowa w obcym języku i już po chwili zaczął się unosić, aż w końcu stanął na wodzie. Dosłownie! Stał sobie i nie było szans, żeby teraz się zanurzył. Wypuścił Shizu z objęć, lecz wciąż trzymał ją za rękę, a ta zamiast stanąć w lodowatej wodzie, również mogła chodzić po wodzie. Uśmiechnął się szeroko i tupnął nogą. Na wodzie powierzchni pojawiły się małe kółeczka.
-Podoba się? - spytał ściskając jej dłoń - Lepiej nie puszczaj, bo się zamoczysz.

Już myślała, że zaraz upadnie, wpadnie do zimnej wody, będzie drżała z zimna a działanie eliksiru trafi szlag, a tutaj.... Garim dalej ją trzymał, a ona stała na wodze. Rozejrzała się wokół siebie z niedowierzaniem. Nosz kurna, ona stała na wodzie! Kiedy tylko Garim powiedział, żeby nie puszczała, bo szlag trafi całą magię, ona ścisnęła ją jeszcze bardziej z jego dłonią.
- Coraz bardziej mnie zadziwiasz znajomością tych zaklęć - powiedziała, patrząc prosto na niego, w jego piękne oczy.

Uśmiechnął się, widząc jej reakcję. Myślał, że dostanie po łbie, a tymczasem ta zachwycała się, że może chodzić po wodzie niczym Jezus. He, he... Ma się te zdolności.
-No i co... Trzeba było tyle marudzić? - spytał oskarżycielsko - Trzeba było od razu do mnie podejść. - mruknął, całując ją w czubek głowy.

Westchnęła, zbierając w sobie wszystkie myśli, jakie krążyły jej dotąd po głowie przez cały czas.
- Słuchaj, to nie znaczy, że takimi sztuczkami udobruchasz mnie na jakiś czas, rozumiesz? - powiedziała stanowczo, jedną ręką dalej trzymając się jego ręki, a drugą położyła sobie na biodrze. Właśnie chyba dopiero teraz sobie z tego zdała sprawę, że przez te wszystkie dni, kiedy to on coś robił, potem odwracał kota ogonem, żeby tylko nie mieć przerąbane... Czyż nie?

Westchnął cicho i zmrużył nieco oczy. Znowu poleźć na swój żywioł i się jakoś wykręcić, czy być w końcu poważnym? Hm... Jedna propozycja gorsza od drugiej, ale cóż. Trzeba coś począć.
Stanął naprzeciwko niej, wciąż trzymając ją za rączkę i uśmiechnął się kącikiem ust, przez co wyglądał jak niewinny chłopiec.
-Tak naprawdę, to ja... - zaciął się i potrząsnął głową - Boję się, że jeśli nie będę wzbudzać w tobie różnych uczuć, to... ci się znudzę - spuścił głowę, żeby nie widziała jego smutnych oczów.

Westchnęła, dalej na niego patrząc. Pokręciła głową, wcześniej stając na jednym z kamieni, by móc ująć jego twarz w dłonie i skierować ją na siebie, by zmusić go do patrzenia na nią. W sumie, pewnie każdy by tak robił na jego miejscu, bo Shizu jest, jaka jest, i jej sposoby bycia oraz zachowania, czy charakteru, nic nie zmieni.
- Naprawdę sądzisz, że byłabym zdolna zerwać z Tobą z takiego powodu? - spojrzała mu prosto w jego piękne oczy, z lekkim bólem wymalowanym na swojej twarzy. Co jak co, ranić potrafiła, jak każda kobieta, ale tak nigdy by nikomu nie zrobiła... Zwłaszcza jemu...

-Nie wiem... - mruknął wpatrując się w jej oczy - I chyba nie chce wiedzieć - uśmiechnął się delikatnie i pocalowal jej dłoń. Na całe szczęście utrzymywali "kontakt cielesny", bo gdyby było inaczej, to już dawno wylądował by w wodzie.
-Głupio mi, że tak myślę, ale naprawdę boję się, że mogę cię stracic... - zamknął oczy, a do jego głowy naleciały obrazy osób, które już stracił. Nie chciał by ona też dołączyła do tego grona.

- Zrozum.... "póki śmierć nas nie rozłączy" - zacytowała, tuląc się do niego mocno z zaciśniętymi powiekami. Za nic w świecie nie oddałaby go nikomu. Nie pozwoliłaby mu odejść z inną... No chyba, że z nią były szczęśliwszy, niż z nią, to pogodziłaby się z tym nieszczęsnym faktem, dla niego. Wszystko, co robiła, robiła dla niego. Oddychała, tylko dla niego. Była zdrowa, tylko dla niego. Żyła, tylko dla niego...

Objął ją i uśmiechnął się wzruszony. Naprawdę nie mógł trafić na nikogo lepszego. Po śmierci ojca czuł w sobie pustkę, a ona ją wypełniła. Teraz już nie mógłby bez niej żyć. Była jego powietrzem....
-A co z: "Możesz pocałować pannę młodą"? - spytał słodkim głosikiem.

Zaśmiała się, dalej tuląc się do niego. Zawsze musiał wtrącić coś nie z tej ziemi, co ją rozbawi i zaskoczy zarazem. Taki już jego chytry charakterek. Zboczony również, jak to u każdego chłopaka bywa, prawda? Oczywiście, że ma rację.
- Chyba Ci się miejsca pomyliły, kochasiu - dźgnęła go w brzuch i poczochrała po główce. Odsunęła się i stanęła na kamieniu, dalej od niego. Już trzeba by się wydostać z okręgu tej wody, bo zimno od niej ciągnie straszliwie. Przeskoczyła na drugą stronę i ... nagle poczuła ogromny ból w kostce. Upadła na ziemię i krzyknęła z bólu, od razu łapiąc się za nią. Cholera, kto zostawia tutaj pułapki na niedźwiedzie?! W oczach miała pełno łez... Wodospad...

/NIE JESTEM ZBOCZONY!!! ><\

Uśmiechnął się i po chwili ich połączenie zostało zerwane, a on wylądował w wodzie. Już chciał coś powiedzieć, kiedy nagle usłyszał jej krzyk. Szybko wyszedł z wody i podbiegł do niej. To co tam ujrzał, po prostu wytrąciłoo go z równowagi. Co za idiota kładzie w takim miejscu coś takiego?!
Uklęknął przy niej i ze strachem w oczach spojrzał na jej nogę.
-Uważaj, bo może zaboleć - powiedział roztrzęsionym głosem i zaklęciem otworzył pułapkę i odrzucił ją gdzieś w bok.
Zrobił się blady na twarzy, gdy ujrzał krew. Tyle krwi... Potrząsnął głową, odpychając straszne obrazy z dzieciństwa.
-C-co mogę jeszcze zrobić? - spytał, bo w tej chwili nie myślał trzeźwo. Pufnąć tu jakieś bandaże i tego typu rzeczy czy od razu przenieść ich do akademika? Serio nie wiedział...

Nie wiedziała, co do jasnej anielki ma robić z rękoma. Tu bolała ją kostka i ręce od razu kierowały się tam, a z drugiej strony chciała otrzeć łzy, spływające po jej policzkach, skapując na jej bluzę. Stopa cała we krwi, a rana prawie do kości. Po prostu super, pięknie i w ogóle. I do tego ona jedyna była medykiem... Musiała się zająć sobą sama.
- Z-zabierz mnie do pokoju pielęgniarki - wyjęczała, próbując opanować oddech, no ale była dziewczyną, więc bolało ją to, bo jest delikatna, tak? Więc nic dziwnego, że płacze z bólu. Już nawet się nie przejmowała, że kość jej nieco widać, bo przyzwyczaiła się do tego widoku.

Kiwnął głową i ostrożnie wziął ją na ręce. Spojrzał na nią i później na jej nogę, a już po chwili ich nie było.

z.t. z Shizu

Jakby przypadkiem.. A może i nie przypadkiem? Co za różnica~ pojawiła się w kłębach dymu ziemnego i czerwonych, wirujących kryształków. Znowu wpadło jej tego troszkę do gardła i machając ręką na lewo i prawo wyszła z tego dymu kaszląc niemiłosiernie. Weź czasami patrz gdzie lądujesz~! - warknęło jej drugie sumienie.
-A zamknij się w końcu..-odbąknęła podchodząc do wpół zamarzniętej rzeczki. Westchnęła ciężko i rozcięła sobie przy pomocy magi kilka miejsc na ręce. Spojrzała na niebo. Cholera.. czerwone.. Jak podczas armagedonu~ Co jakiś czas widziałą spadający ogień z nieba, ale mała ją to w sumie obchodziło. Teraz delektowała się smakiem swojej krwi.

Zobaczył ofiarkę numerek dwa, nyahahaha~ Ale będzie zabawy, sprawi jej ból.. I to taki wielki~ Powoli podkradł się do niej i wyszeptał do jej ucha:
-Lubisz ból? -gdy to powiedział od razu złapał ją za gardło, śmiejąc się niczym wariat, ahh~ Te sprawianie bólu, był maniakiem. Zaczął wbijać swoje pazury w jej szyję, co spowodowało krwotok.

Czując ból na swoim gardle i szyi od razu zwróciła wzrok ku osoby, która go powodowała. Zaśmiała się psychopatycznie wyjmując szybko różdżkę i podpalając dłoń "chłopaka". Bo w sumie.. wyglądał jak chłopak.. ale bardziej jak mroczny bandyta~
-Ból.. to jedyne co mam- oblizała spierzchłe wargi odskakując przy tym od "potwora". Będzie niezła zabawa. Nyahaha~ Uśmiechnęła się szeroko, tak jak gdyby jej wargi miały wyjść za moment z twarzy i otworzyła szeroko oczy. Normalny tryb psychopatyczny. PO chwili jej oczy zalała "fala" krwi. Nie było widać źrenic dziewczyny. Teraz.. była jak w transie.

-Ogień? Jak miło~ -spojrzał na nią, co to miało być? Krew? Phi~ Ciekawe co mu zrobi~ Połaskocze? Złapał za tą jej niby różdżkę i powoli zaczął ją łamać, tani badziew, phi~ W jego wolnej ręce pojawił się nóz, wbił go jej prosto w brzuch i przekręcił, sprawiając jeszcze większy ból, uwielbiał to robić, jeszcze bardziej się nakręciał~

Jęknęła czując ból,a z jej ust zaczęła cieknąć krew. Zaśmiała się ironicznie wpatrując w chłopaka. Złapała go najmocniej jak umiała za nadgarstek i przez jego ciało przeszedł prąd elektryczności. Wyjęła sobie nóż z brzucha upadając na kolana. Od razu złapała się za brzuch i przyjrzała krwi. Była taka.. śliczna.. jak nigdy dotąd. Jeszcze z tej perspektywy nigdy nie patrzyła. Spojrzała na potwora uśmiechając się ciepło.
-Skończ.. to co zacząłeś..-wyszeptała krtaniowo. No chyba Cię coś boli Susia~!- i w tym momencie nie wiadomo skąd i z jakiej paki podniosła się o nie własnych siłach. Okryła się jakąś tam barierą. W sumie.. to już nie była Sue. To była jej druga osoba.. Victoria~.

-I co? Ta niby powłoczka ma mnie powstrzymać? -w jego oczach pojawił się ogień, zaczął jakby płakać lawom, strasznie to wyglądało, zawał na miejscu normalnie.
Spojrzał na nią ponownie, żadem tam przeciwnik, sami sobie rady nie dadzą, jebani samobójcy, to ma być zabawa, a to co teraz się działo było po prostu nudne, może wezwie swoich sługusów?
Zaśmiał się psychopatycznie, w jego ręce ukazała się wielka kosa, zamachnął się, uderzając w dziewczynę, bariera pękła niczym bańka mydlana, jedyną barierą nie do pokonania jest bariera tego chłystka Hidekiego, znaczy tego co w nim siedzi, zwie się chyba Roland.

Spojrzała z lekkim przerażeniem w oczach. ma uciekać? Nigdy. Chyba gostek nie zauważył jak ukradkiem zaczęła rysować na ziemi znaczki. Wystarczy, że tylko w nie w depnie i będzie w pułapce. Nyahuu~ Pomysły Victori tez były całkiem niezłe. Jednak nie dorównają pomysłom Sue. Zważywszy na to,że Sue była już u kresu żywotu nad ciałem przejęła kontrole Victoria. Stanęła na równe nogi i złożyła ręce jak do modlitwy. Po chwili wyciągneła je do przodu i z ziemi, w miejscu gdzie rysowała powstała stalowa i gruba jak sto murów chińskich zgniecionych razem pułapka. Oczywiście u góry nie było ujścia. Usiadła na dupie starając się jakoś uleczyć i dysząc z wycieńczenia. Krew z niej ciekła ciurkiem. Dyszała wycieńczona czując, że zaraz pewnie umrze~

-Pu-ła-pe-czka? -wyszczerzył się wrednie, nic nie widział, strasznie było tam ciemno, zastanawiał się tylko czy dziewczyna wie o tym, że on umie się teleportować.
Po paru chwilach namysłu jakim tu sposobem by jej nie zabić pojawił się za nią i przykucnął.
-No więc.. Jak chcesz umrzeć? -wyszeptał jej do ucha, łapiąc ją za kark, oczywiście psychopatyczny uśmieszek nie znikał z jego gęby, nigdy~

Stęknęła czując znów jego dotyk na swojej szyi. Zaśmiała się cicho, leczy psychopatycznie i odchylając łepek do tyłu.
-Jak wolisz. I tak ból mym żywiołem.-odparła i puściła w jego stronę bańkę mydlaną, w której było od ogromna proszku do prania. Gdy tylko bańka zetkneła się z nosem chłopaka, proszek wlepił się w jego twarz a Victoria odczołgała się od niego kreśląc jakieś wzroki na ziemi w ramach bezpieczeństwa. Chyba Sue już do nas nie wróci~ A może..

-Dam Ci szansę, tak jak temu idiocie Hidekiemu~ W sumie to on na to zasłużył, nosił mnie ciągle, Nyahahahhahahahahha~ -warstwa tego czegoś zniknęła z jego twarzy. Złapał ją ponownie za szyję i rzucił w stronę akademika, jeśli dobrze przycelował to wleci prosto do pokoju medycznego, huh~
Po paru chwilach zniknął szukać następnej ofiary.