Rzeka.

Szybko wyrwała dłoń z uścisku Kaito, i zaciągnęła cięciwę, celując w ptaka, który po chwili spadł na ziemię, kilka metrów od nich. Tak chciała, tak ptaszek dostał w oko i był martwy.
-Takie mięso też się nada... Chociaż wolałabym załatwić jelenia - westchnęła, podchodząc do zdobyczy i chwyciła go w dłoń - Mały, ale zawsze coś - uśmiechnęła się do siebie i wróciła do Miyu i Kaito - Macie może coś, w co mogę to przechować? Zapomniałam swojej torby... - podrapała się nerwowo po karku.

- Ty to masz talent ... - Zwrócił się z żartem do Miyu .
Nagle ujrzał jelenia który biegł dość szybko . Nie czekał ani chwili rzucił się zanim w pościg . po chwili dopadł go swoimi drapieżnymi pazurami i zabił . po czym wrócił do Shizu i Miyu .
- Widzicie tak to się robi ? - Powiedział dumnym głosem .
- Shizu ,ja mam plecak niewielki ale dość poręczny . Możesz go tam schować .

Uniosła brew. Popis? Może.Bynajmniej to nie robiło na niej wrażenia. Z lekkim uśmiechem jednak przyglądała się poczynaniom chłopaka. Nie lubiła nikogo ranić. Strzepnęła resztki iskierek i dymu z rąk przypadkowo podpalając mech. Szybko zgasiła ogień wzdychając ciężko. Ah ten jej głupi nie fart.. Zawsze musiała coś zepsuć..

-Dzięki, Kaito! - podbiegła do niego szybciutko i wsadziła mu do plecaka martwego ptaka, wcześniej pozbywając się strzały, którą miał wbitą w oko - Jeleń będzie idealny! - klasnęła dłonie, przenosząc wzrok na to, co upolował blondyn - Polujemy dalej, czy wracamy, koteczku? - położyła dłonie na biodrach, szczerząc się do wszystkich tu zebranych.

Uśmiechnął się w kierunku Miyu .
-Nie przejmuj , się każdy miewa gorsze dni . Nie chciałem się chwalić , lubię jak coś mi wychodzi . - Powiedział do niej.
Następnie położył jelenia na ziemi i otworzył plecak aby włożyć do niego ptaka od Shizu .
-Ha , będzie dużo mięska na obiadek . - Odezwał się sam do siebie .
Potem spojrzał na jelenia .
- A co z tym fantem zrobimy ? On raczej nie zmieści się do plecaka .

- Mogę go ponieść.. Przynajmniej tyle mogę zrobić..- Usmiechneła się delikatnie układając skrzydła w "kosz" i wzięła na nie zabite zwierze. Nie chciała tak naprawdę nikogo zabijać. nie tknęła by nawet muchy. Miała zbyt dobre serce dla ludzi i zwierząt.

-Nie wiem jak wy, ale ja to wracam, bo jestem cholernie zmęczona, a eliksir powoli przestaje na mnie działać - jęknęła, kiedy zrobiło jaj się zimniej - A tym kolegą, to ja się zajmę - chwyciła go za nóżki i zarzuciła go sobie na plecy - Kaito, lepiej jest zranić zwierzę w oko, niż robić otwarte razny i skażać zdrowe mięso - uśmiechnęła się do niego, dając mu taką radę na przyszłość. Machnęła im przez ramię na pożegnanie i oddaliła się w stronę akademika.

z.t

Spojrzał na Shizu idącą w kierunku akademiku i odprowadził ją wzrokiem póki nie znikła z jego pola widzenia . Potem spojrzał na Miyu . Pomyślał sobie ,że musi być bardzo delikatną osobą skoro bała się zabić zwierzę .
- No to chyba zostaliśmy sami .
- Przepraszam jak zraniłem twoje uczucia zabijając tego jelenia .

-Nie szkodzi.. takie tam.. -westchnęła cicho wkładając ręce do porwanej w kilku miejscach bluzy.
-Będę leciała.. Muszę troszkę potrenować latanie.-uśmiechnęła się lekko i rozprostowała skrzydła. Ah.. to cudne uczucie.. Odbiła się od ziemi wzbijając się w powietrze. Omijała zgrabnie drzewa wychodząc na otwartą przestrzeń. Spojrzała z góry na Kaito i zawołała:
-Do zobaczenia!-rzuciła jeszcze nim odleciała gdzieś chen daleko.

z.t.

Pożegnał się z nią i ruszył dalej w celu spotkania kogoś jeszcze .

Idąc powolnym krokiem, by dziewczyna za nią nadążyła, znalazła się ponownie nad rzeką, jak kiedyś. Zima nadal otulała to miejsce, a w oddali już słyszała szum rzeki, gdzie wcześniej spotkała anielicę i pomogła jej ze złamanymi skrzydełkami. Ciekawe, co teraz się z nią dzieje?
-I jak tam, eliksir działa, czy jeszcze go nie wypiłaś? - spytała, patrząc na nią z uśmiechem przez ramię. Zaufała jej i wypiła, czy jednak nie? Ciekawe... Chwyciła łuk mocniej, przygotowując się do tego, jakby musiała w coś strzelić, ale cięciwy jeszcze nie naciągnęła.

Pośpiesznym krokiem szła za Shizuku. Rozglądała się dookoła podziwiając cudowne krajobrazy przystrojone płatkami śniegu. Wyglądało to cudownie. Wszystko wydawało się być namalowane, jak na obrazie, każdy szczegół cieszył oko.
Słysząc głos Shizuku odpowiedziała:
- Ależ oczywiście, dziękuję Ci.
Po czym doskoczyła do Shizu.

-I co, cieplej, nie? - uśmiechała się cały czas, no i ucieszyła się, widząc Tay obok siebie, bo nie musiała już wykręcać swej szyi w drugą stronę, a to troszeczkę bolało. Nagle zauważyła wiewiórkę.
Wiewiórka, wiewiórka... Da się z niej coś przyrządzić? Wątpię, by uczniowie zechcieli przygotować coś z jej mięsa... Trzeba poczekać.

Kushina szybko znalazła się nad rzeką. Wykorzystując wodę z rzeki stworzyła kilkanaście klonów. Po chwili zaczęła się z nimi sprawnie pojedynkować. Walcząc z własnymi kopiami, trenowała taktykę, szybkość i szermierkę. Treningu nigdy nie za wiele. Ot co.
Niewinna biel śniegu dziwnie odbijała przy szkarłacie krwi szybko pokrywającym biały mundurek blondynki. Jak również i szaty klonów z nią walczących.
-Nieźle Ci idzie, Pani.-pochwalił ją jeden z nich.
-Tak, dzięki. Spływajcie.-machnęła ręką. Klony rozpłynęły się w powietrzu.

- Ależ tak, jest znakomity! - rzekła wesoło nadal oszołomiona wspaniałymi widokami. Wprost nie mogła oderwać oczu.
- Ile jeszcze drogi zostało do tego magicznego miejsca? - spytała.
Była szczęśliwa, że ma obok siebie Shizu. Ma nadzieję, że uda jej się poznać jeszcze niejednego ucznia akademii.

-Cieszę się - pogłaskała ją po głowie. Szła dalej, no i gdzieś tam już było widać zarys rzeczki, nad którą pojawiła się blond włosa postać. Uniosła jedną brew ku górze, ponownie przenosząc wzrok na towarzyszkę.
-Już nie daleko, no i mamy towarzystwo - stwierdziła, będą już około dziesięć metrów od rzeki - Witam! - zawołała do dziewczyny.

-Panna elfka i panna człowiek-kot. Witam.-przywitała się ze śmiechem Kushina, ocierając coś szkarłatnego z twarzy. Krew? Normalna rzecz, zwłaszcza podczas treningu. Nie ma co się przejmować. Schowała miecz do pokrowca, po czym odwróciła się do nich.

Podniosła głowę ku Kushinie, by przyjrzeć się jej bliżej. Miała gdzieniegdzie plamy krwi, ale to nie wydawało się być czymś nadzwyczajnym.
- Jestem Tayla - powiedziała z lekkim uśmiechem, podnosząc dłoń na powitanie.
- Jestem tu nowa, właśnie Shizu oprowadza mnie po nowych dla mnie terenach - mówiła dalej, po czym znów spuściła wzrok.

Trochę się zdziwiła i skrzyżowała ręce na piersi, patrząc na nią podejrzliwie. Nie bardzo rozumiała, skąd ona ma takie informacje. Zna ją? Serio? Matko, nie pamięta...
-Skąd Ci przyszło do głowy, kim jestem? - uniosła jedną brew ku górze, patrząc dalej na blondynkę.
-Przecież moje uszy zakrywają włosy... - złapała się za jeden kosmyk i przejechała po nim dwoma palcami.

-A więc yo Tayla-chan.-uśmiechnęła się przyjaźnie Kushina.-Ja nazywam się Kushina Kurosuki, i jak to pewnie zdążyłaś spostrzec, jestem wybuchową mieszanką demona z człowiekiem. Ale nie bój się...Nie gryzę.-zapewniła, śmiejąc się.-Przynajmniej, nie w tej formie. Cóż..Skąd wiedziałam, kim jesteś? Wyczuwam Twoją specyficzną energię.

- Miło mi. - uśmiechnęła się, po czym rzekła z powrotem do Shizu:
- Chodźmy wszystkie do tamtego miejsca. Podejrzewam, że niewiele czasu nam zostało...
I ruszyła bardzo wolnym i niepewnym krokiem, patrząc bez celu przed siebie.
Jej wolny krok zatrzymał jakiś dziwny odgłos, który być może usłyszała podświadomie.
- Uhh... - westchnęła - Ja... Ja muszę iść... Przepraszam. - wydusiła w końcu z siebie po dłuższym milczeniu.
- Wybaczcie, nie umiem jeszcze oswoić się z tym wszystkim. Spotkamy się później? - zapytała z miłym uśmiechem i nie oczekując odpowiedzi, zaczęła szybko biec, niczym gepard w stronę akademiku.
z.t

Jeszcze bardziej ją wryło. Sekunda, dwie, trzy, no i nadal nie wiedziała, co ma powiedzieć. Skorzystała z tego, że wcześniej witała się z Taylą, ale i tak sama przecież musiała coś rzec.
-Aha - powiedziała tylko, ściskając łuk mocniej. Co teraz? No nie wie... Nie ma bladego pojęcia. Ech... W sumie przyszła tu, żeby zapolować na jakąś zwierzynę.
-Cóż, ja idę szukać saren, chcecie pomóc? - spytała ogół, przeskakując na drugą stronę rzeki, ale nie wyczuła tam żadnego stworzenia. A to dziwne, bo ostatnim razem było ich tutaj dość sporo. Stanęła w miejscu i rozejrzała się dookoła. Czyżby naprawdę stąd uciekły? Niemożliwe...
-Albo jednak przeniosę się na inne tereny. Spotkamy się potem, wolę, żebyście się nie narażały - odwróciła się do dziewcząt, mówiąc to z troską. Musiałą zbadać przyczynę zniknięcia zwierząt z tych okolic. Zwróciła się w kierunku północy i zaczęła biec w tamtą stronę, kiwając dziewczynom ręką na pożegnanie. Szkoda, że to spotkanie trwało tak krótko.

z.t

Kushina, stanowiąc wyjątek od ogółu, podziękowała z uśmiechem.
-Nie, dzięki. Ja idę na dziedziniec. Sayonara!-krzyknęła, po czym pobiegła w rzeczoną stronę.

Fushimi w sumie sam nie za bardzo znał okolice, ale nie powiedział mu tego. Cały czas udawał, że wszystko zna, albo chociaż poznaje okolice. W przypadku tutejszej łąki tak było, ponieważ okularnik naprawdę kiedyś tam był. To właśnie wtedy poznał pierwszą osobę tutaj - Garim'a. Uśmiechnął się pod nosem na wspomnienie przyjemnej rozmowy z chłopakiem. Wraz z Takahiro nad rzekę trafił po dłuższym spacerze po tych terenach. Postanowił, że będą tu mogli trochę odpocząć.
- Zatrzymamy się tutaj, co nie? - spojrzal na swojego towarzysza.

-Pewnie.-odparł lekko poirytowany tym iż nie spotkał jeszcze żadnego zwierzaka. Wydął policzki warcząc przez zęby. Aż nie chce się wierzyć. Spojrzał na rzekę, która z wolna płynęła sobie przez las. Przykucnął przy niej mocząc końce palcy w jej nurcie. Świetne uczucie. Przegryzł wargę, nałogowo, i oblizał się delektując się smakiem krwi. Spojrzał przez ramię na swojego towarzysza. Widać było po nim,ze jednak coś go trapi. Może się zgubili? Może nie znał zbytnio terenu i cholera mu o tym nie powiedziała? Nie spyta. Uśmiechnął się złośliwie i spojrzał w niebo. Jakby go tu pookurzać..?