Morze.

Spojrzała na niego. Troszkę dziwne.. Znali się zaledwie kilka chwil,a on już proponował jej stanie się człowiekiem.. Czy powinna przyjąć propozycję..~?Musiała się chwilkę zastanowić.. Taka przemiana mogłaby ją naprawdę wiele kosztować.. Przyglądając się wciąż chłopakowi wędrowała oczami tak jak wcześniej, czyli po jego twarzy.. klatce piersiowej,torsie.. Zastanawiając się nad jego wypowiedzią..

-Nie chcę Cię do niczego zmuszać, po prostu uważam, że każdy powinien zasługiwać na odczuwanie uczuć... - westchnął, łapiąc się za głowę - Nie zabrzmiało to dobrze, ech... - podrapał się nerwowo po głowie. Nie to, że ją namawiał... Albo i namawiał? Powiedzmy sobie szczerze, jakby była taka możliwość, zmiany na lepsze, nie skorzystalibyście z niej?

-Wiem, wiem.. rozumiem.. -westchnęła cichutko spoglądając w jego oczy. Myśl.. Dziewojo.. myśl~! Otworzyła powoli usta i wydała z siebie kilka słów skierowanych właśnie do niego :- Shouta.. Zrobiłbyś to dla mnie.. i.. zamienił w człowieka..~?-trudno jej było to wymówić,jednak w końcu zdołała. Zamrugała kilka razy oczami z niedowierzania. Jeśli.. da jej możliwość.. życia tak jak kiedyś.. Prawdopodobnie nie będzie mogła spłacić tego długu.. Da jej naprawdę wiele.. W jej martwym sercu zaiskrzyła iskra nadziei.

Przyciągnął ją do siebie i przytulił z czułością. Jednak zaskoczyła go, bo spodziewał się, że odmówi mu na wszystkie możliwe sposoby, jakie tylko istniały, a tu jednak ona pragnęła tego, co mógł jej dać...
-Zrobię wszystko dla tych, którzy potrzebują mojej pomocy - wyszeptał jej do ucha, po czym odsunął się na parę centymetrów od niej - Tylko teraz trzymaj się mocno, bo teleportacja nie należy do miłych - uśmiechnął się i pstryknął palcami, a po nich został tylko szafy dym, rozwiany przez wiatr.

z.t oboje.

Chłopak nienawidził zapachu morza, ale coś go tu skierowało. Może znajdzie tu coś ciekawego, muszelki(XD)?
Nie.. Nie przepadał za muszelkami, zapewne szukał przygód czy czegoś podobnego. No cóż przechadzał się tak od 10 minut bez żadnego celu, błądził po nabrzeżu nudząc się.

Kushina weszła szybkim krokiem na plażę. Rozglądała się za miejscem do treningu. Wydawałoby się-cicho, spokojnie, nikt by nie przeszkadzał. Wytworzyła sobie z mgły iluzję. Iluzja ta przedstawiała jej starego, śmiertelnego wroga, tak realistycznego, jakby naprawdę tu był. Dziewczyna, nie bawiąc się zbyt długo w przyjemną rozpierduchę, po prostu go rozpruła mieczem, po czym schowała broń i zbliżyła się do wody. W jej tafli zobaczyła odbicie jakiegoś chłopaka, który najniespodziewaniej stanął za jej plecami.

Chłopak stał w milczeniu i jedyne co robił to wpatrywał się w odbicie dziewczyny w tafli wody. Wydawała się być piękna, ale co mogło się kryć w środku~? Nigdy nic nie wiadomo. Hideki wyglądał dość dziwnie, wyglądał jakby nie posiadał emocji, jakby panowała w nim kompletna pustka...

Zdziwiona odwróciła się do niego twarzą. Pospiesznie poprawiła jasne włosy i uśmiechnęła się przyjaźnie. Ten chłopak...Co on miał w sobie takiego?...Wydawał się dla niej kimś, kto przyciąga kobiety do siebie jak magnes-nie mają one wyboru, muszą ulec jego niezaprzeczalnemu urokowi. Z myśli tych jednak wolała się nie zdradzać, skłoniła się więc uprzejmie.
-Pięknie tutaj, prawda?-pospiesznie nawiązała rozmowę.-Miło mi tu Cię spotkać. Nie myślałam, że o tej porze kogoś tu zastanę...Jestem Kushina Kurosuki.
Może i durny wstęp, ale trudno.

Przekrzywił lekko głowę patrząc jej prosto w oczy, były bardzo jasne, tak samo jak jej włosy. Nadal milczał, ale dlaczego~? Chyba go zatkało. Szybko pomachał głową w boki.
-Hideki. -wyszczerzył się. Dopiero teraz jego prawdziwe zachowanie ujawniało się, chłopak uwielbiał się uśmiechać i poznawać nowe osoby.

-Ładne imię.-Kushina zaśmiała się swobodnie. Ucieszyło ją, że chłopak się rozluźnił. Spojrzała na niego z sympatią. Hideki. Ładny był. Może też i na tyle miły, by zostać jej kumplem. Stanowczo, przybycie do Teikou Academy było warte tego zachodu.
-Emm...to może...-zawahała się.-Przejdziemy się trochę po plaży, o ile nie masz nic przeciwko...
Tafla lśniącego lodu zamiast wody [w końcu było -15 stopni...] odbijała wyraźnie twarze Kushiny i jej rozmówcy.

-Okej, mi pasuje.. W sumie nie mam nic do roboty. A tak w ogóle to dzięki. -uśmiechnął się. Było zimno.. Nawet bardzo, a chłopak był tylko w bluzie, no cóż, źle się ubrał.
-Tak w ogóle kim jesteś? -przyjrzał się jej dokładnie, w końcu potrafił rozróżniać rasy, wystarczyło tylko, że dokładniej jej się przyjrzy.
-Demon..?

Roześmiała się, po czym poprowadziła go wzdłuż plaży. Było tu tak cicho i spokojnie, a Kushina lubiła z duszy ciche, spokojne miejsca. Pełne ukojenia.
-Ja? Jestem hybrydą.-powiedziała nagle, cichym i lekko smutnym tonem. Pytanie Hidekiego było pytaniem, na które trudno odpowiedzieć.-Pół człowiekiem, pół demonem. Nie powinnam w ogóle się urodzić...W ogóle nie powinnam istnieć. Ale skoro już istniałam, to darowano mi życie. Nie uwierzysz może, ale tak jest...Trudno być taką mieszanką. Chociaż nie narzekam na swój los. Można nawet powiedzieć, że jestem szczęśliwa.-dodała weselej.-A Ty czym jesteś?

-Ojj tam, jesteś mieszanką wybuchową. -uśmiechnął się. -Założę się, że byłabyś dobrym sukkubem. -dodał po chwili, powód był prosty, dziewczyna była piękna.
-Ja? Ja jestem tylko człowiekiem.. Przynajmniej teraz.. Czekaj, pokażę Ci coś. -odsunął się parę metrów od niej. Skupił się, z jego prawego oka wydobywał się dym, tak samo i z prawej dłoni w której pokazał się kosa z cienia. Na przedramieniu ukazał się tatuaż Śmierci.

Kushina westchnęła.
-I właśnie dlatego, że jestem wybuchowa, Piekło planowało zabić mnie zaraz po urodzeniu.-mruknęła tak, by Hideki tego nie dosłyszał. Po chwili wpatrzyła się w niego z podziwem i zachwytem. Był teraz taki piękny! I jaki silny...
-A...emm...Co to za forma? Forma demona?-zapytała z zachwyconą minką.-Jeśli, oczywiście, wolno spytać.

-Nie wiem nawet.. To przez mojego przyjaciela, znajduje się tutaj. -pokazał palcem na głowę, po chwili wszystko to co pojawiło się niedawno po prostu zniknęło.
-A mówiąc mieszanka wybuchowa chodziło mi o seksapil.. Nyahahahahahahhaha~ -parsknął śmiechem patrząc na nią. To co powiedział było oczywiście prawdą.

Zaśmiała się również, przyglądając mu się uważniej. Świetny kumpel się zapowiadał, nie ma co mówić.
-A czy masz jakieś specjalne uzdolnienia? Wiesz, kontrola nad żywiołami, czytanie w myślach, skrytobójstwo czy coś takiego. Mój brat demon, na przykład, specjalizuje się w kontroli wiatru, piasku i w rzeczonym skrytobójstwie...Ja za to mam zamiar kontrolować wodę. Ale muszę tego się jeszcze nauczyć.-zachichotała.

-Muzyka, im bardziej mi się podoba tym bardziej jestem silniejszy i szybszy.. Przy jednej jestem praktycznie niewidoczny. -uśmiechnął się, jego specjalną mocą było walczenie do rytmu piosenki, była to dość ciekawa i przydatna umiejętność.

-Wow.-wykrztusiła. Wpatrywała się w niego z ogromnym teraz podziwem. Jeszcze nigdy nie słyszała o takiej umiejętności. Muzyka? Coś podobnego. Kto by się spodziewał.
-Znaczy, śpiewasz piosenkę i do rytmu tego walczysz...Wow. Nieźle.-gwizdnęła. Po chwili uniosła ręce. Sporej wielkości wodna fala stworzyła wokół Kushiny "płaszcz".
-Nie umiem tego tak dobrze, jak Natsu...-mruknęła.

-Nauczysz się, a co do tego śpiewania to się mylisz.. -wyjął z kieszeni iPoda i wskazał na niego.
-To jest moim przekaźnikiem mocy. Mogę Ci pokazać jak to działa, ale będziesz musiała się odsunąć. Tylko wpierw muszę jeszcze słuchawki założyć.. Ugh. Uszy mnie czasami od nich bolą, Beatsy są takie niewygodnie..

-Hai, Hideki-kun.-odsunęła się natychmiast i na wszelki wypadek osłoniła płaszczem z wody, żeby nie dostać jego muzyczną mocą. Była wniebowzięta. Ciekawe, czy ta jego moc to wrodzone, czy tylko nabyte umiejętności...

Podłączył słuchawki do iPoda po czym założył je na głowę? Uszy? Nevermind. We wcześniej wyjętym odtwarzaczu wyszukał piosenkę Come Back To Me wykonawcy/DJ DotEXE. Po chwili jego oczy zmieniły się, źrenice ułożyły się w poziomie, były teraz liniami. Gdy tylko puścił piosenkę tworzyły fale które odwzorowywały piosenkę. Z prawej ręki wydobywał się niebieski dym, którego częstotliwość wydobywania się była ograniczona od piosenki, a raczej jej rytmu. Gdy tylko uspokoił się to wszystko zniknęło, a on sam do niej podszedł, położył kartkę na jej dłoni na której widniał numer 11 - numer jego pokoju. Postanowił złożyć wizytę dyrektorowi i nic nie mówiąc oddalił się.

Osłupiała z wrażenia Kushina przypatrywała się temu, co pokazywał jej chłopak. Była pełna podziwu, nigdy jeszcze nie widziała takiego czegoś. Kiedy zniknął, spojrzała na kartkę. 11...Zapewne był to numer pokoju. Wzruszyła ramionami i schowała go do kieszeni. Po chwili, lekko zmarznięta, postanowiła wrócić do Akademika.

I znowu tu trafił, chyba lubił to miejsce skoro odwiedzał je tak często, było dość ciekawe i piękne. Przechadzał się tutaj tylko, gdy mu się nudziło lub nie miał nic do roboty, a w tym przypadku jest to i to~

Kushina, pędząc na trening, poruszała się z gracją. Godną doprawdy demona. Jednak w pewnej chwili zmylił jej się rytm kroków, zahaczyła stópką o jakiś kamyk i JEB! Wywaliła się całym swoim długim cielskiem wprost na Hidekiego, stojącego na brzegu. [XD]
Zarumieniła się, widząc jego minę. Pod tytułem: "wtf?!"
-S-sumimasen!-jęknęła.-Nie chciałam...Już wstaję...
Szybko zerwała się z niego i ukłoniła zgrabnie.
-Wybacz.-bąknęła zawstydzona.

Zmrużył oczy i nadął policzki leżąc. Non stop spoglądał na nią.
-Nie wstaję, za wygodnie tu.. Zrobiłaś to celowo, ja to wiem. -parsknął śmiechem. Serio wyglądało to jakby dziewczyna zrobiła to celowo, znowu na niego wpadła.
-Dlaczego Ty tak na mnie ciągle wpadasz, panienko.. -uśmiechnął się nieznacznie, nie odrywał od niej wzroku.