Morze.

Powoli weszła na plażę zdejmując buty. Zanurzyła stopy w piasku ciesząc się tym dotykiem. Przeszła kilka kroków podchodząc do wody. Ahh.. ten zapach.. To uczucie.. Nie mogła oderwać wzroku od tego pięknego zachodu słońca. Włożyła ręce do kieszeni bluzy i westchnęła ciężko.

Pojawił się nieopodal plaży, kilka centymetrów nad ziemią. Jak zwykle miał ręce w kieszeniach i z westchnieniem postawił pierwszy krok na piasku, idąc wzdłuż plaży. Woda nie dotykała jego butów - bynajmniej jeszcze, ale ten nie zwracał na to najmniejszej uwagi. Zwrócił wzrok ku ziemi, raz po raz spoglądając na mechaniczne ruchy swoich stóp. Lewa z przodu, potem prawa i tak w kółko...
Nawet nie spostrzegł, kiedy zbliżył się do jakiejś panny, stojącej w wodzie.

Z cichym westchnieniem przyglądała się morzu i nawet nie spostrzegła idącego mężczyzny. Słyszała jedynie jakieś kroki, lecz nie zwracała na to zbytnio uwagi. Dopiero gdy wpadł na nią upadła na mokry piasek wydając z siebie jakiś dziwny dźwięk, coś w stylu "Oh..~!". Potrząsnęła kilka razy głową łapiąc się za nią i spoglądając na mężczyznę.

Kiedy chciał unieść swoją dłoń, by poprawić niesforne kosmyki włosów, opadające mu na twarz i zaczesać je do tyłu, okazało się, że na kogoś wpadł. W dodatku jeszcze sprawił, iż ta osoba upadł na ziemię. Była to dziewczyna, którą widział w oddali, westchnął niedosłyszalnie i ukucnął przy niej, podając jej rękę, a Seki w tym czasie zaskoczył mu z ramienia i ulotnił się gdzieś.
-Gomene, nie zauważyłem Cię - zdobył się na zwrot na "Ty", ponieważ widział, że kobieta jest może w jego wieku, albo młodsza, czy lekko starsza, a on był odważny i zwrócił się do niej tak, a nie inaczej, dodatkowo zdobiąc swoją twarz promiennym uśmiechem.

Z lekka nie pewnością ujęła jego dłoń przyglądając mu się.-N-nic się nie stało..-szepnęła ni to do niego ni to do siebie uśmiechając się delikatnie. Widząc jego śliczny uśmiech.. Chwila.. Śliczny..~? Miwako~! O Boże.. Dobra.. nie myśl o tym.. Wsparła się na dłonią by lepiej go widzieć zza swojej nędznej grzywki. Jak zwykle coś jej kurde musiało przeszkadzać.. Tym razem była to jej "wspaniała" grzywka. Przypatrując się mężczyźnie podniosła się powoli otrzepując się z mokrego piasku.

-W takim razie cieszę się, że nic się Tobie nie stało - podniósł się, ciągnąc ją delikatnie tak, by wstała. Teraz dopiero przyjrzał się jej dokładniej, a pierwszym, co przykuło jego wzrok na dłużej, były magnetyzujące, brązowe tęczówki, przy których prawie nie było widać źrenic. Świetnie komponowały się z tymi niesfornymi włosami, które miała związane w dwa warkoczyki. Warto też dodać, że i tak jest niższa od niego. Cóż poradzić na te jego 190 centymetrów...
-Nazywam się Shōta Ishikazu - dodał po krótkiej chwili, mając nadzieję, że ona nie spłoszy się, jak inne kobiety niegdyś i miałby szansę z nią porozmawiać. Wyglądała mu na miłą dziewczynę, ale cóż poradzić na to, że sam sobą odstrasza kobiety na kilometr?

Posłała mu delikatny uśmiech wpatrując się w niego. Jego błękitne oczy sprawiały iż gdzieś w środku było jej przyjemnie ciepło. - Ja jestem Miwako Okui. -odparła odgarniając niesforne końcówki włosów sprzed oczu. Zaczynały ją one powoli drażnić. Przyjrzała się mężczyźnie. Cholera.. Ale on wysoki.. A ona taka mała.. No nic. Jednak te czarne włosy idealnie komponują się z jego posturą. Uśmiechając się dalej wędrowała oczami po jego twarzy, klatce piersiowej.. Miwako~! Stop~! Wzrok prosto w jego oczy. Utrzymaj kontakt wzrokowy, a nie uciekasz gdzieś oczami.

Śmiejąc się w duchu pozwalał jej śledzić siebie wzrokiem, po czym poczuł jej lekkie skrępowanie i położył rękę na jej głowie w celu rozczochrania lekko jej fryzurki i ze śmiechem odwrócił się w stronę morza, przypominając sobie jej imię.
-Miwako? - powtórzył. Skądś kojarzył to imię, oraz nazwisko... - Uczysz w szkole Teikou? - spytał, wpatrując się w małe światełko, symbolizujące słońce, chowające się za horyzontem. Niby wszędzie był śnieg, a jednak tutaj było dość ciepło...

-Plastyk... No właśnie - zaśmiał się, zaczesując włosy do tyłu. Przez te wszystkie komplikacje zapomniał nawet, jakich nauczycieli już przyjął do swojej szkoły. Ładnie, Ishikazu, ładnie, toś sobie teraz wyrobił opinię...
-Tak się składa, że jestem jej założycielem i dyrektorem - spojrzał na nią przez ramię, ponownie się do niej uśmiechając z zamkniętymi oczami. Ciekawe, jak na to zareaguje na urocza istotka.

Przyglądała mu się z lekkim zakłopotaniem. Spotkała swojego szefa.. On na nią wpadł.. Zwracał się do niej na "Ty".. Boże.. Miwako..Ale ty to masz szczęście. Nie przestając się do niego uśmiechać stanęła obok niego wpatrując się w prawie już nie widoczne słońce. Ah.. Ten piękny widok.. Aż jej dech w piersi zaparło. Po kilku chwilach znowu wlepiła wzrok w mężczyznę.

Słysząc, że na razie brązowowłosa nie odpowiada i pewnie jest zakłopotana, utkwił wzrok w morzu, które rozlegało się przed nim. Po chwili dołączyła do niego Miwako i kątem oka przyuważył, że patrzy mu się przygląda. Z początku nie chciał jej krępować, ale stwierdził, że skoro zaakceptowała go i nie odeszła, zacznie być sobą - czyli takim, jak przy swoich znajomych.
-Co się stało, że mi się tak przyglądasz? - zaśmiał się, przenosząc na nią swoje spojrzenie z uniesionym jednym kącikiem ust do góry.

-Yyy.. Nie.. nic..-odwróciła szybko wzrok, a na jej bladej twarzy pojawiły się maleńkie, prawie nie dostrzegalne rumieńce. No świetnie.. Miwako, świetnie. Dyskretna to ty nie jesteś. Splątując swoje dłonie za sobą przyglądała się już ciemnemu niebu. Jeszcze gwiazd nie było,a ona cieszyła się tym pięknym widokiem. Dodatkowym uniesieniem było to, iż obok niej stał przystojny mężczyzna.. Miwako~! O czym ty myślisz, babo jedna nie wyżyta~?

-Rozumiem - uśmiechnął się pod nosem, przymykając oczy, pozwalając delikatnemu, chłodnemu wiaterkowi zaprowadzić ponowny nieład na jego głowie. Często mu mówili, że wygląda jak wyrośnięty nastolatek, a na nauczyciela się nie nadaje, a co dopiero na dyrektora.
Niestety on nie chciał słuchać jakichś zapyziałych idiotów i zrobił to, co chciał. Połączył tą akademią istoty magiczne, pozwalając im przebywać ze sobą bez względu na wojny, toczące się między ich rodami. W tej szkole miał panować pokój między uczniami, o czym też miał pojęcie, że pewnie i tak znajdą się Ci, którzy nie przypadną sobie do gustu, a on ma zapanować nad tym, by chociaż siebie tolerowali.
-A jak tam na zajęciach? Uczniowie? - zapytał się, otwierając swe oczęta - Udało Ci się może już z którymś porozmawiać na temat szkoły? - no cóż miał zrobić, że tak bardzo martwił się o tę szkołę? Zostawił wszystko pod okiem Ayi, swojej wiernej podopiecznej, która miała zająć się szkołą podczas jego nieobecności.

-A no rozmawiałam już z kilkoma. Nie powiem. Są bardzo spokojni. -zaśmiała się cichutko odgarniając znowu opadającą jej na oczy grzywkę. Rzeczywiście. Miała do czynienia z paroma uczniami. Nie miała do nich żadnych zastrzeżeń. A zajęć.. Jeszcze nie prowadziło. Skoro święta. Nie będzie nikogo zmuszać do siedzenia na jej lekcjach i rozmawianiu o tym jak to powstał pierwszy obraz.. Ona nie chciała zanudzać uczniów. Chciała raczej by jej zajęcia były wesołe. No ale skoro ich nie prowadziła JESZCZE to będzie mogła się do nich dobrze przygotować. Kątem oka spojrzała na rozczochraną fryzurę mężczyzny. Zaśmiała się pod nosem i wyciągnęła powoli rękę by poprawić mu włosy.

-To dobrze - wrócił do oglądania morza - Już się bałem, że mieliście z nimi dużo kłopotów i moją Ayę wyprowadzili z równowagi - zaśmiał się. Ayę łatwo jest zdenerwować, bo lubi ład i porządek, za co częstą ochrzaniała go, lekko mówiąc, kiedy zastawała go w jego poprzednim domu. Po chwili poczuł dotyk dziewczyny na swojej głowie, jak poprawia jego włosy. A cóż to za miłe uczucie? No tak - nikt go wcześniej tak nie potraktował, jak ona. Pozwolił jej bez sprzeciwów ułożyć swoje kłaczki.

Uśmiechnęła się delikatnie poprawiając mu włosy. Gdy to już skończyła zabrała dłoń i splotła ją z drugą za sobą. Uniosła głowę do góry przyglądając się pojawiającym się gwiazdom. Piękny widok.. A szczególnie gdy można odczytać z gwiazd przyszłość. To większa szkoła jazdy no ale dla Miwako to akurat nie było nic trudnego. Uśmiechając się pod nosem nie zwracała uwagi na lekka bryzę dochodzącą z morza. No tak.. Miwako.. Ty wybryku natury.. Czemu akurat Tobie musiało się przytrafić taka sytuacja, że teraz nie odczuwasz tego zimna..~?

Ach! No właśnie, byłby zapomniał. Przecież są święta, a on akurat przybył do szkoły. Taki fart, ale do rodziny nie ma po co pojechać, a wszyscy najbliżsi wyjechali do ciepłych krajów. Schował ręce tak samo, jak Miwako, za sobą i zamachał zręcznie paluszakmi, a potem podał dziewczynie małe pudełeczko, w którym znajdował się złoty łańcuszek z jej imieniem. Na nic więcej się nie zdobył, bo jego wyobraźnia padła...
-Wesołych Świąt, Miwako - ukazał jej przy tym swój perlisty uśmiech.

Na widok pudełeczka na jej twarzy zawidniały już widoczne, małe rumieńce. Nigdy nie dostała czegoś tak ślicznego.. A w dodatku od mężczyzny.. Przyjęła z drżącymi dłońmi prezent, po czym posłała mężczyźnie promienny uśmiech. - Arigato..- Ale zaraz.. Ona nic dla niego nie miała~! Psia krew.. No świetnie.. I jak miała się niby odwdzięczyć~? Za taki śliczny prezent~? Ehh.. Z jej bytem raczej była bezradna.. Stanęła na palcach i delikatnie pocałowała go w policzek. No.. Tylko tyle mogła zrobić za tak piękny podarunek..

Łał! Właśnie dostał swojego pierwszego buziaczka w policzek! Ależ to słodkie. Nie spodziewałby się tego ze strony brązowookiej, a mimo to nie zarumienił się, tylko uśmiechnął się do niej szeroko i objął dziewczynę za szyję.
-Ach, to dlatego nie czujesz zimna, Pani Zombie - zaśmiał się. Dziwił się, że Miwako ignoruje ten chłodny wiaterek, kiedy on sam musiał ogrzewać się przy pomocy magii mimo, że to miejsce jest najcieplejszym w całej krainie.

Zarumieniła się lekko wpatrując się w jego błękitne oczy. No pięknie.. Tak blisko.. Tak bliski przystojnego mężczyzny.. Gdyby jej serce biło, pewnie łomotało by na lewo i prawo. Nie odwracając wzroku od jego oczu wydusiła z siebie słowa : - A.. ty kim jesteś..~?-spytała troszkę nie pewnie. Dłońmi powoli powędrowała do jego torsu przesuwając je na plecy i obejmując go delikatnie.

-Ja, moja droga, jestem czarodziejem i nikim więcej - ponownie rozczochrał jej fryzurkę. Dobra, właśnie przypomniał sobie o pewnej rzeczy, dotyczącej osób, będących pół zombie. Ale... Czy powinien o tym wspominać? Może już jest do tego przyzwyczajona, więc po co jej psuć życie?
Ale postanowił zaryzykować.
-Czy nie marzyłaś kiedyś o ponownym byciu człowiekiem? - bo załóżmy, że nim była...

Spojrzała na niego powoli opuszczając wzrok. Nigdy wcześniej o tym nie myślała.. Nie chciała sobie zawracać tym głowy. Jeśli takie było jej przeznaczenie to musiała się z tym pogodzić. - Nie.. nawet o tym nie myślałam..-szepnęła lekko przygnębiona.. No i po co jej to było~? No po co~? Tylko dodatkowy kłopot.. No cóż.. Ale tak było. Nie umiała kłamać, a gdyby nawet umiała to by tego nie zrobiła. Podniosła ponownie wzrok uśmiechając się delikatnie. Lecz ten uśmieszek.. Był prawie nie widoczny..

-Sorry, tylko tak chciałem - westchnął, ale czy wtedy nie żyłoby się jej lepiej? Gdyby on postawił się na jej miejscu, to przyjąłby takową propozycję - Bo... Jest takie pradawne zaklęcie na zamianę postaci, nic nie poświęcając w zamian, prócz jednej namacalnej rzeczy, którą najczęściej masz przy sobie - w sumie, po kiego wała on jej to mówił, skoro definitywnie dała mu do zrozumienia mimiką twarzy, że nie? Bo było mu jej żal? Bo chciał dać jej poczuć, jak to jest być człowiekiem?
No ej, przecież on jej wcale nie znał, a tak teraz się tym przejmował? Co w niego wstąpiło, sam tego nie rozumiał... Może to dlatego, że pierwszy raz odbył z kobietą tak długa rozmowę? Pomijając fakt, że chciał jeszcze dłużej z nią przebywać...