Labirynt.

Myślała, że chłopak będzie chciał kontynuuować, ale na szczęście okazało się inaczej. Cieszyła się z tego powodu.
- Oczywiście - szepnęła - Proszę.. Nie narażaj się tak następnym razem, dobrze? Nie chcę Cię stracić, rozumiesz? - spojrzała na niego, jej oczy były zaszklone.

-Dobrze, Kayekochin, dobrze.. -bardzo szybko wziął ją na ręce i wyszedł z tego przerażającego pomieszczenia. Trochę pochodził z nią po labiryncie aż znalazł wyjście, oczywiście poszedł w stronę akademika.
-Wiesz jak Cię mocno kocham, Kayekochin?

Martwiła się o jego dłoń, a tym bardziej o nogę. Nie za bardzo chciała by brał ją na ręce w takim stanie, ale cóż mogła poradzić?
- Jak bardzo? - zapytała, po czym ucałowała jego czoło - Jak tylko wrócimy musimy opatrzyć Twoje rany. Może wdać się zakażenie albo coś gorszego.

-Bardzo, bardzo mocno.. W sumie to nie da się tego określić. -chłopak chociaż po odniesieniu takich ran wydawał się szczęśliwy, przecież niósł Kayeko na rękach~
-Nic mi nie będzie, nie bój się. -uśmiechnął się. Byli już blisko akademika.



z.t z Kayekochin. <3

Szła zadziwiająco powolnym krokiem przyglądając się otoczeniu. Schowała swoje czarne uszy pod kapturem wyjmując przy okazji swoje rewolwery. Była gotowa na wszystko. Szła dalej będąc naprawdę uważną .

No i ładnie, chłopak miał nagły napad szału, czyli będzie polował dosłownie na wszystko, jego przyjaciel wiedząc to po prostu zaprowadził go tu, by chłopak się uspokoił, zazwyczaj było tu pusto, ale... Znalazła się tutaj ta nieszczęsna dziewczyna, której mógł zrobić krzywdę, skoczył przed nią przyglądając się jej przy tym~ Nagle coś w nim pękło, szał ustał, a on stał się jakiś, jakiś inny... Nie mógł się uśmiechnąć.

Zamrugała nerwowo oczami przyglądając się chłopakowi. A myślała, że tu nikogo nie spotka. A tak wgl.. skąd on się tu wziął?! Przyjrzała się mu uważnie marszcząc przy tym zabawnie nos.
-Heeej...? -odparła niepewnie mając w pogotowiu swoje rewolwery.

-H-hej.. -uniósł brew spoglądając na jej ręce dobywających rewolwery.
-Chyba nie chcesz mi nic zrobić, prawda? -w sumie to wątpię żeby dziewczyna miała z nim jakiekolwiek szanse, ale przeciwnika należy szanować, prawda?

-Nope.. jeszcze nie.. Trochę się przestraszyłam.. -odparła chowając rewolery do pochw przy jej pasie. Zamrugała nerwowo przyglądając się chłopakowi. Stanęła na palcach by lepiej się przyjrzeć. Cholera.. przejawyz przeszłości. Kogoś jej przypominał.
-Czy my się gdzieś wcześniej nie widzieliśmy? Pewnie uznasz mnie za wariatkę czy coś ale.. przypominasz mi kogoś..-odparła marszcząc nos.

Chłopak nagle stanął za nią i złapał ją za bluzę i koszulkę, po czym podniósł ją, nad jej pośladkami widniał tatuaż, którego już wcześniej widział.
-Tak, uratowałaś mnie kiedyś przed lawiną. -powiedział stając przed nią i poprawiając sobię opaskę przytrzymującą mu przydługie włosy.

Podrapała się zdezorientowana po policzku. Ona i lawina? Wgl.. co on robił?! Co to miało znaczyć? Zamrugała nerwowo i spojrzała na chłopaka.
-Aaa.. nie pamiętam.. tak naprawdę nie pamiętam nic z przed jakiegoś.. miesiąca? -Wzruszyła ramionami. Włożyła łapki do kieszeni bluzy i spojrzała spokojnie na chłopaka.
- Jeśli można spytać.. Jak masz na imię? -Spytała marszcząc zabawnie nos.

-Ja... Ja... Mam na imię Hideki. -uśmiechnął się, tak uśmiechnął, chyba humor lekko mu się poprawił. Co chwilę stawał się inny, raz ostro wkurwiony, raz radosny, wszystko na raz czasami, był naprawdę dziwną istotą~

-Miło mi Cię poznać, Hideki.Jestem.. e.. Wreckly. -Przypomniała sobie swoje nowe imię. Poslała chłopakowi ciepły uśmiech po czym spojrzała na drogę.
-Idziemy pozwiedzać ten labitynt? -Zaproponowała wskazując głowa na drogę.

-Okej, ale się nie wystrasz, dobrze~? -odwrócił się i poszedł przed siebie spoglądając na nią przez ramię.
-Mam bardzo dużo złych wspomnień związanych z tym miejscem~

-Nie znam słowa "strach"-zachichotała ruszając za nim. Powoli dorównywała mu kroku. Bacznie obserwowała otoczenie mając w pogotowiu rękę na jednym z rewolweri.

-Okej, jak tam sądzisz.. -chłopak założył słuchawki, były to oczywiście Beatsy i puścił piosenkę Rammstein'a pod tytułem Los. Uśmiechnął się do siebie, a z jego prawego oka, jak i ręki zaczął wydobywać się dym, a w oczach standardowo pojawiły się wskaźniki linii dźwięku, wyglądał wtedy dość dziwnie, bo co jakiś czas ten niby dym zapalał się~

Zdjęła powoli kaptur z głowy odsłaniając swoje długie..czarne..królicze uszy. Wyjęła z pochwy jeden rewolwer sunąc powoli za chłopakiem. Nie bała się.. oj nie.. Była gotowa na każdą okoliczność. Rozglądała się dookoła obserwując czy coś ich nie zaatakuje z zaskoczenia.

Gdy w jego rękach ukazała się kosa stworzona z cienia otoczyła ich ciemność, ciężko było cokolwiek zauważyć. Przypatrywał się oddali, ale nic nie widział, wyglądało to okropnie, bo mogli się zgubić.

Nasłuchiwała bacznie swoimi króliczymi uszami czy nikt ich nie śledzi. Zamrugała nerwowo oczami słysząc jak ziemia za nimi powoli zaczęła się rozstępywać. Jęknęła cicho przyspieszając kroku, który Oo pewnym czasie zamienił się w bieg.
-Uważaj! Za nami!-krzyknęła mijając go i oglądając się za siebie.

Zmrużył oczy i zdjął słuchawki.
-Hmm~? Co mówiłaś? -spojrzał na nią, nie wiedział co się dzieję, bo wcześniej jej nie usłyszał, ni słyszał rozstępującej się ziemi, więc po prostu szedł przed siebie.

Przygryzła dolną wargę. Cholera.. podbiegła do niego w mgnieniu oka łapiąc go nad nadgarskiem.
-Ziemia się rozstępuje.. run! -Podkreśliła ostatnie słowo ,po czym skinęła głową na ziemię, która zaczynała już pękać pod ich nogami.

-Mi nic nie będzie.. -skręcił w prawo, a ziemia pękła po jego lewej stronie, on po prostu znał ten labirynt jak własną kieszeń, labirynt się go słuchał, a dlaczego? Tego już nie wiadomo.

-Fucking fart! Skąd wiedziałeś gdzie iść? -Uniosła brew do góry idąc za nim. Momentalnie puściła jego rękę i przygryzła dolną wargę. Była pierwszy raz w labiryncie i już czuła, że nie ostatni..

-Przeczucie.. -chłopak nie chciał zdradzać swojego sekretu, labirynt po prostu likwidował wszystko inne po za nim, doskonale o tym wiedział, lecz nie powiedział jej o tym.
-Tak jakoś. -uśmiechnął się.

-Neee.. dziwne.. -nadęła policzki chowając łapki do kieszeni, a uszy spuszczając na dwie strony jej głowy. Pewnie wyglądała przekomicznie. No ale cóż. Taki był chyba jej urok.