30. Pokój Saeko.

Przyłożyła dłoń do jego policzka. Objęła go za szyję i spojrzała mu w oczy. Był jej całym szczęściem. Jedna osoba a tyle może znaczyć dla kogoś. Znowu go pocałowała. Tym razem o wiele pewniej. Po chwili zerknęła kątem oka za okno. Robiło się ciemno. Nie długo trzeba będzie się wykąpać. Nagle wyobraziła sobie jak się kąpie razem z chłopakiem. Zrobiła się cała czerwona. Skąd jej to przyszło do głowy?!

No nie mógł nie przyznać, że to wszystko było całkiem przyjemne. Aż dziwne, że dzisiaj po raz pierwszy się całował... Zauwarzył, że Saeko patrzy się w okno i po chwili również spojrzał w tamtym kierunku.
-Ciemno - rzucił obojętnie i zmarszczył brwi. Naprawdę nie sądził, że są tu już tak długo. Powrócił wzrokiem na dziewczynę i zdziwiony zauważył, że jest cała czerwona.
-Co? - spytał tylko i uniósł pytająco jedną brew.

Spojrzała na niego zaskoczona. Nie, nie, nie! Nie zamierzała mu mówić o tym co przyszło jej do głowy. Nie zdobyła by się nawet o to zapytać a dopiero co zrealizować. To by było za dużo.
-N-nic. - wydukała. - Trzeba będzie pójść się wykąpać. - powiedziała po czym spuściła głowę w dół.

Jej zachowanie cały czas się diametralnie zmieniało. Chyba przestał nadążać za jej tokiem myślenia... Eh, nieważne.
-Chyba tak - stwierdził. I tutaj można by uznać, że Haji jest kompletnym idiotą. Nie wierzę, że nie zareagował na tą ukrytą aluzje. Debil, debil, debil!

Miała nadzieję że jakoś zareaguje. Ale on chyba nie złapał o co chodzi. Westchnęła. Jakoś to przeżyje. Spojrzała na chłopaka po czym spytała:
- Pójdziesz się że mną wykąpać? - oczywiście uświadomiła sobie jak to zabrzmiało. No i znowu zrobiła się czerwona jak buraczek. Nie to miała na myśli. Teraz chyba nie było szans żeby to cofnąć. Bała się jak chłopak zareaguje.

Oj... Jego odpowiedź chyba jej nie zadowoliła. No cóż na to poradzi, taki jego charakter. P chwili usłyszał pytanie, jakiego się nie spodziewał. Czy pójdzie się z nią... wykąpać? Ciekawa propozycja, ale cholernie niezręczna.
-Jasne - odparł z lekkim rumieńcem. Jakoś nie wyobrażał sobie tej scenki, ale spróbować zawsze można.

Spojrzała na niego zaskoczona. Co prawda miała nadzieję że się zgodzi ale nie spodziewała się tego. Jej buźka była czerwona do granic możliwości. Wstała i złapała go za ręce. Pociągnęła.
-Chodź, będzie fajnie. -wydukala. Chyba nie brzmiało to zbyt przekonująco.

Może i nie umiał się zachować, ale postanowił się przemóc i pokazać, że wbrew wszystkiemu-jemu też zależy. Podniósł się i stanął blisko niej. Przełknął cicho ślinę i nachylił się szepcząc jej do uszka:
-Nie wątpię w to... - uh, to do niego nie pasowało. Jakoś tak się dziwnie czuł... Ale mimo wszystko przemógł się i pocałował ją w szyję, z delikatnym uśmiechem.

Uśmiechnęła się. To było takie.. dziwne. Zastanawiała się czy rzeczywiście da radę. Sam dotyk był dla niej wstydliwy a co dopiero... Aaaa... znowu zrobiła się czerwona. Mimo to, chciała mu pokazać, że jest wszystko w stanie dla niego zrobić. Nawet to. Nagle przypomniało jej się, że przecież są walentynki! Tak, to dobry pomysł. Wspólna kąpiel będzie jej walentynkowym prezentem. Złapała go za rękę i wyciągnęła z pokoju.
z.t z Hajime.

Gdy tylko weszła rzeczy które miała w rękach upadły na podłogę. Nic jej w tym momencie nie obchodziło. On ją tam zostawił. Tak po prostu.. jakby nic dla niego nie znaczyła choć zaledwie półgodziny wcześniej mówił co innego. i opadła bezwładnie na łóżko. Miała włosy na twarzy ale jej to nie obchodziło. Ciszę przerwał jej szloch. Chłopak którego tak bardzo lubiła, ba! Kochała zranił ją. Nie wiedziała czy mówił o wszystkim co między nimi zaszło czy tylko o tym co działo się w łazience. Wiedziała jaki jest. Walnęła głową w ścianę. Jak mogła być taka głupia! Potrząsnęła głową. Przecież tak było zawsze. Nikt nigdy jej nie chciał. Czemu sądziła że tu się to zmieni? Oczywiście że nie. On pewnie teraz siedzi i się z niej śmieje. Albo w ogóle już o niej zapomniał. Jej twarz znowu zalała fala łez.

Nie wiedział ile już stał przed jej drzwiami i bił się z myślami. Zapukać czy nie? - to pytanie ciągle chodziło mu po głowie. Westchnął i wsadził ręce do kieszeni z zamiarem odejścia, ale wtedy "to" usłyszał. A mianowicie jej cichy płacz. Stanął jak wryty i otworzył szerzej oczy. Gdyby to był ktoś inny, już dawno by go nie było, ale nie... Jej nie może zostawić... tak jak w łazience. Wtedy nie pomyślał, ale teraz dopiero zauważył swoją głupotę. Odwrócił się do drzwi i zapukał cicho w drzwi i czekając na jakikolwiek odzew z jej strony.

Leżała z twarzą w poduszce cicho popłakując. Nagle usłyszała ciche pukanie do drzwi. Serce zabiło jej szybciej. Pierwszą jej myślą był Hajime stwierdziła jednak że on raczej nie ma powodu by tu być. Pomyślała z nadzieją że to może jakaś koleżanka. Tylko że jedyną jej koleżanką tutaj jest Himiko. Miała wątpliwości co do jej nagłego przybycia. Mimo to odezwała się cicho ale na tyle głośno by jej wypowiedź dało się słyszeć za drzwiami.
-proszę. - otarła szybko łzy. Choć i tak wiedziała że nie da rady całkowicie ukryć tego że płakała. Jej twarz wciąż była czerwona.

Do jego uszu doszedł ledwo słyszalny głos dziewczyny. Odetchnął cicho i nacisnął klamke. Chwilę zwlekał nim otworzył drzwi, lecz w końcu popchnął je lekko i zrobił krok w przód. Uniósł głowę i spojrzał na nią. Trudno mu było patrzeć na jej zapłakaną twarz, ale nie odwrócił spojrzenia. Podszedł do łóżka i usiadł na nim, po czym przytulił ją mocno, nie dając szansy na ucieczkę.

Gdy drzwi się otworzyły i stanął w nich chłopak, jej serce zaczęło bić tak szybko i mocno, że myślała, że wyskoczy jej z piersi. Wrócił... Jedno słowo i jej serce znowu napełniła nadzieja. Poczuła jak siada obok niej i mocno ją przytula. Na początku nie wiedziała co zrobić ale po chwili mocno wtuliła się w niego. Po policzkach znowu leciały jej łzy. Nie mogła ich powstrzymać. Po prostu musiała się wypłakać.

Przymknął oczy i zaczął uspokajająco głaskać jej plecy. Nie chciał jej przerywać, bo wiedział, że przez niego musi się wypłakać. Wiedział, że musi coś powiedzieć, ale znowu nie potrafił. To będzie pierwszy kiedy musi to powiedzieć. Nie, nie musi... Chce. Chce to naprawić dlatego...
-Gomene - powiedział cicho.

Przymknęła oczy. Siedziała wtulona w niego. Czuła że łzy powoli przestają lecieć. Kantem dłoni wytarła pozostałości po jej słabości. Cieszyła się, że tu przyszedł. Choć wcale nie musiał. Zrozumiałaby, on po prostu taki jest. Odsunęła się i spojrzała na niego. Spróbowała się uśmiechnąć.
-N-nic się nie stało. -głos wciąż jej drżał.

Czuł, że już się uspokoiła. Kiedy się od niego odsunęła i usmiechnęła poczuł, że całe napięcie z niego schodzi. A co dopiero gdy powiedziała, że nic się nie stało... Oh...
Ukrył twarz w dłoniach i westchnął cicho. Nie umiał nic. Był głupi i nawet zwyczajne "przepraszam" przyszło mu z trudem. Przeczesał ręką włosy, a drugą chwycił jej rękę.

Uśmiechnęła się. Znów. Wiedziała że to wszystko przychodzi mu z trudem i doceniała to. Pogładziła go po policzku i spojrzała mu w oczy.
-Wszystko będzie dobrze. -chciała go jakoś pocieszyć. Z powrotem go przytuliła. Chciała się napawać jego dotykiem.

Zdziwił się nieco. On ją zostawił samą, a teraz to ona go pociesza? Naprawdę nic już nie rozumiał... Objął ją niepewnie i przytulił, lecz po chwili odsunął się i dotknął jej policzka, po czym złożył na jej ustach delikatny pocałunek.
-Będę leciał - wstał i spojrzał na nią z góry - Jestem zmęczony.
Eh, i teraz znowu wracać. Takie latanie z pokoju do pokoju jest denerwujące, ale musi się przyzwyczaić, nie?

Widziała zdziwienie na jego twarzy. Po prostu nie mogła mu nie wybaczyć. Kochała go.. A to sprawiało że choćby nie wiem co nie była w stanie być na niego zła. Poczuła delikatne muśnięcie na ustach. Uśmiechnęła się. Złapała go za rękę i ścisnęła.
-Nie ma sprawy. -stwierdziła, że to dobry pomysł. Jej samej też przydałoby się przespać. Ziewnęła jakby na poparcie jej myśli.
-Dobranoc. -wymamrotała sennie. Upadła śpiąca na łóżko. Jej twarz czując miękkość poduszki sprawiła że dziewczyna momentalnie zasnęła.

Spojrzał jak dziewczyna zasypia. Ukucnął przy łóżku i przyjrzał się jej twarzycce. Taka bezbronna... Wyciągnął rękę i odgarnął kosmyk włosów z jej czoła, po czym wstał i wyszedł.

z.t.

Obudziła się nagle. Uderzyła ją myśl o tym, że Haji.. nagle przypomniała sobie jak przyszedł do niej... W powietrzu jeszcze unosił się jego zapach. Uśmiechnęła się szeroko. Spojrzała na siebie. Chyba warto było by się wykąpać.. z tym zamiarem wstała. Wyciągnęła się. Następnie szybkim krokiem wyszła z pokoju idąc w stronę łazienki.
z.t