Wodna wyspa Jastrina.

Leciał wysoko nad ziemią, uważnie obserwując stworzenia na niej się znajdujące. W końcu dotarł do swego domu i zaczął zataczać okręgi wokół niego, co raz to wydając z siebie przeraźliwy i potężny ryk. Jedno machnięcie jego skrzydeł starczyło, by przemierzył ćwiartkę tejże wyspy, co rusz rozglądając się na boki, czy aby nikt nie chce zakłócić jego spokoju. Mimo, iż jest smokiem żywiołu wody, potrafił latać po niebie, a że jego wyspa miała kilka rzek, które spływały z wyspy jak wodospady, nie musiał się o nią martwić.

Dzięki swojej magii udało mu się wlecieć na wyspę. Gdy tylko ujrzał smoka, od razu klasnął w dłonie by stać się niewidzialnym. Stał na czubku drzewa i z uwagą obserwował smoka. Skupił się wyłącznie na nim i na jego ruchach. Teraz starczy wyczekać dobry moment, by zaatakować. Więc... Nie pozostaje nic jak tylko czekać.

Przy pomocy skrzydeł wzbiła się w powietrze i wylądowała na latającej wyspie. Podniebne miasto, latające wyspy ze smokami. No, no... Szybko złożyła ciasno swoje skrzydła i wbiegła do gąszczu by smok jej nie zauważył. Wypatrzyła go latającego i wokół jej rąk zaczęły pojawiać się iskierki błękitna poświata. Będzie rozwałka. Nie ma co.

Chłopak stopniowo znajdował się coraz wyżej, dobrze, że były tu te chmurki inaczej by się tutaj nie dostał. Gdy zauważył bestię nic sobie z tego nie robił, po prostu ją obserwował, nie miał żadnych mocy typu niewidzialność, więc smok tak czy siak by go zauważył.

Wkroczył na pole walki ze smokiem , z daleka wyglądał ona na dość niwielkiego lecz jak podleciał bliżej niego wcale taki mały nie był . W ręcz przeciwnie . Natychmiastowo wyciągnął swój łuk wykonany przez pradawne elfy wysokiego rodu . Potrzebował jeszcze tylko strzał z ogniem na końcu aby bestia poczuła ból chociaż niewielki . Wtedy będzie łatwiej go na ląd sprowadzić . Wystrzelił pierwszą strzałę . Oczywiście był to celny strzał .

Kushina dołączyła do pozostałych. Zmierzyła smoka wzrokiem. Uuu...duże zwierzę, nie ma co mówić...Wydobyła katanę. Przesunęła leniwie palcami po złotej rękojeści i wyrzeźbionej na niej dewizie rodu. Po chwili zdecydowała się na atak.
-Kaminari no kami: Sensei no teki!.-wrzasnęła. Pokaźna ilość ognia, uwolniona z ostrza, zaatakowała smoka. Była to umiejętność opanowana jeszcze w trakcie piekielnych treningów z bratem.

Niestety Jastrin był zbyt wielki i zajęty okrążaniem wyspy, by udało mu się przyuważyć wszystkie istoty ziemne, które pojawiły się na jego terytorium. Nie zauważył maleńkiej strzały, przecinającej powietrze, a ta zraniła go w łapę. Ryknął cicho i wyciągnął ją, odrzucając gdzieś na bok. Dopiero teraz rozejrzał się wokoło, a po chwili usłyszał świst ognia. Machnął swym potężnym ogonem na płomienie, której udało mu się zniszczyć tylko część, a resztę z nich załatwił strumieniem wody, wydobywającej się z jego pyska.

Widząc, że przybyli też inni, postanowił również zacząć działać. Nadal pozostając niewidzialnym, podleciał trochę bliżej. Uformował na swojej dłoni elektryczną kulę i podszedł smoka z dołu, rzucając nią w brzuch olbrzyma. Odsunął się szybko na bezpieczną odległość, a kula wybuchła rozsiewając dookoła niebieskawe światło.

Widząc jak już powoli drużyna zaczyna atakować wzbiła się w powietrze i zatrzymała na przeciwko smoka. Z jej dłoni wyleciał grom piorunów wycelowany prosto w ślepia smoka. Z jej punktu widzenia, należało go najpierw oślepić, a potem ogłuszyć. Nacierała na niego piorunami będąc wciąż w powietrzu. Byle by to zadziałało..

Chłopak obserwował wszystko z daleka, przy nich był nikim, więc wolał nie przeszkadzać. Wyglądało to niesamowicie, te wszystkie wybuchy, płomienie, błyskawice, wow. Jedyne co on potrafił to wymachiwać kosą i strzelać z pistoletów, zapewne załatwią smoka bez jego pomocy.

Widząc ,że inni przyłączyli się do ataku na smoka . Pomyślał sobie ,że w pojedynkę nigdy nie damy rady tej gadziny ubić . Jedyne co mu przyszło do głowy to zjednoczenie sił i uderzenie w tym samym momencie każdego z uczestników pojedynku . Wrzasnął więc tak aby ktoś go usłyszał .
- Czekajcie , w pojedynkę nigdy nie damy rady go ubić ?!
- Jeśli zjednoczymy nasze siły i uderzymy w tym samym momencie to jest szansa ,że go osłabimy chociaż trochę . - krzyknął tak ,że gardło go zabolało .

-Masz rację!-odwrzasnęła Kushina, szybko podbiegając do niego.-Musimy działać razem! Zaraz...Mój żywioł ognia, Twój łuk, moce tamtego czarodzieja, atak dziewczyny z błękitnym płomieniem i Hidekiego-kun...Wyjdzie totalna rozwałka wtedy. Tylko musimy uderzyć wszyscy razem i jednocześnie. - stwierdziła radośnie.

Udało im się zranić minimalnie Pana Wielkiego Wodnego Smoka. Jego brzuch ucierpiał, a wszystkie grzmoty piorunów podrażniły wrażliwe uszy, przez co zawył jak najgłośniej tylko mógł. Unosił się w powietrzu, patrząc na małe postacie groźnym wzrokiem. Że niby takie małe mróweczki go zraniły?
Wkurzył się. Wkurzył się dość mocno, ale nie zaczął wariować, czy coś w tym stylu. Zamachnął się ogonem, zbliżając się do stałego lądu na wyspie i zgarnął ich wszystkich swym ogonem tak, że wylądowali na potężnej skale. Zafundował im też kąpiel wodną z dużym ciśnieniem, by tak łatwo nie mogli się pozbierać, a sam zleciał w dół wyspy, przelatując przez małe wodospady, by te dodały mu sił, a następnie wzniósł się w powietrze.

Podleciał do tamtej dwójki, z powrotem stając się widzialnym. Z uśmiechem na ustach, przykucnął sobie, opierając się dłońmi o ziemię i patrzył z uwagą na smoka.
-Służę pomocą, kochani. - powiedział i obrzucił spojrzeniem wszystkich tutaj zebranych.
Jakoś nie wydawało mu się, że mogliby przegrać. Jeśli ładnie połączą moce i uda im się jakoś zranić tego bydlaka, to wszyscy wrócą do akademika cali i zdrowi. Jednak jeśli ktokolwiek, będzie działał przeciwko innym... No, wtedy może być słabo i nie ma gwarancji, że wrócą w jednym kawałku. Nie myśl o tym i skup się... Tak, to chyba najlepsze rozwiązanie, ale trudno mu było. Samo wyobrażenie sobie ludzi całych we krwi... wzbudzało w nim mieszane uczucia.

Poczuła niemiłosierny ból, kiedy zetknęła się swoim delikatnym ciałem z grubym i twardym kamieniem. A raczej całą górą... Skrzywiła się i na szczęście udało jej się zabrać trochę powietrza, zanim fala wody zablokowała jej do niego dostęp, a kiedy w końcu ustała, od razu wzbiła się w powietrze i ukryła się w koronie jednego z drzew, póki smok jej nie przyuważył. Popierała pomysł Iorwetha, ale siły musiały najpierw do niej wrócić, dopiero potem pomoże im we wspólnym ataku na smoka.

Gdy tylko wbił się w ową skałę zsunął się na dół. Nie zdążył załapać powietrza, smok zrobił to co zrobił i chłopak lekko się podtopił. Przymknął lekko oczy, czuł jak siły po prostu mu odchodzą, robiło mu się ciemno przed oczami, a dlaczego? Przed walką źle ułożył broń i jeden ze sztyletów wbił mu się w plecy. Czuł ból i to tak wielki, że chciał wrzasnąć, ale oczywiście nie miał siły. Spoglądał na innych siedząc na tym miejscu na którym wylądował.

Stojąc w miejscu słyszał poparcie innych może nie wszystkich ale po minach jakie inni mieli zrozumiał ,że także się zgadzają .Wystrzelił kolejne strzały w kierunku smoka zbliżającego się w jego kierunku . Oznaczało to jego szansę na wbicie miecza w jego grzbiet . Kiedy przyszedł mu ten pomysł do głowy natychmiast zaczął działać . Wiedział ,że to jest jedna z niewielu szans na bliski kontakt z nim . Podczas gdy gadzina była naprawdę nisko wbił miecz najmocniej jak tylko potrafił i stanął na jego grzbiecie .Po tym ciosie usłyszał ryk smoka z bólu . Następnie wyjął ostrze i zadawał mu kolejne serie obrażeń . Gdy zobaczył ,że jego pozycja na grzbiecie nie jest stabilna , wbił jedną ze strzał aby się utrzymać a miecz natomiast wyjął .

Kushina zaklęła przez zęby. Wodna kąpiel plus lądowanie...Nieszczególnie jej się to spodobało. Szybko, ogarniając rozum, wstała na dwie nogi [bo jak miałaby inaczej? xD] i powtórnie zaatakowała. Tym razem przez rozum użyła ognia.

-Raishi: Przebudzenie!-wrzasnęła. Pokaźna ilość ognia [ba, mało powiedziane-ocean ognia] otoczył smoka, starając się go zranić. Co się jej zresztą udało.

Jastrin czuł, jak jakieś małe igiełki wbijają się w niego i czym prędzej pozbył się natręta, zamachując się na niego ogonem. Co z tego, że krwawił, skoro woda, która właśnie w niego uderzyła, zmyła ją całą z niego. Ale nadal coś tam jeszcze leciało z tych zadrapań.
Wzniósł się jeszcze wyżej w powietrze, ale po chwili uznał, że jest to zły pomył, więc przeciął szybko powietrze na pół, nurkując za skarpą wyspy w dół, kryjąc się pod nią, co chwila mocząc się w wodospadach.

-Nie wiem jak wy, ale ja idę upolować tą gadzine. - uśmiechnął się i ruszył za smokiem.
Ujrzał wystający ogon i od razu tam podleciał, uśmiechając się szeroko.
-Ty, który nigdy nie zostaniesz okiełznany, posłuż mi swą siłą.
Wymówił zaklęcie i nagle z jego rąk wystrzeliła seria gigantycznych piorunów, które co chwila trafiały przerośniętą jaszczurkę w oczy, nos i uszy-najbardziej wrażliwe miejsca.

Zaklęła przez zęby wbijając wzrok w gada. Miała naprawdę wielką ochotę się go pozbyć i przezwyciężyć swój strach przed mordem. Wystrzeliła w kierunku smoka kolejne błyskawice skierowane znowu w pysk. Byle by to coś dało..

Oczywiście, na niego uwagi nie zwracali, nie wiadomo co by się stało, czy by umierał czy.. A z resztą~ Momentalnie podniósł się i wyjął sztylet z pleców, syknął cicho z bólu. Nie miał w sumie co przyłączać się do walki, nie doskoczyłby do smoka, z odległości mu też nic nie zrobi.. Hideki był tylko człowiekiem, nie czuł się za dobrze przy tych wszystkich "nadprzyrodzonych". W sumie to on też był nadprzyrodzonym, ale nie umiał latać czy coś.

potężne uderzenie gada zadało mu ogromne obrażenia co sprawiło ,że upadł z grzbietu na ziemię i przejechał po niej jakieś pół kilometra . Gdy zatrzymał się , nie był wstanie się ruszyć . Widział tylko jak smok robi kolejny manewr aby zabić jego towarzyszy . Po chwili stracił przytomność i leżał nie przytomny pod jednym z drzew .

Kushina, klnąc przez zęby, podbiegła do Hidekiego.
-Dobra, to tak. Musimy się zsynchronizować. Czaisz? Jednoczesny atak z dwóch stron.-mruknęła. Nie czekając na odpowiedź, wrzasnęła:
-Kaminari no kami: Reijiurou Tenshi!
Urosły jej skrzydła z płomieni, jak u anioła. Wzbiła się na sporą wysokość.
Po czym uwolniła dosłownie całe morze płomieni. Ogień otoczył smoka, oślepiając go, dostając się do jego pyska, nozdrzy i wypalając skrzydła.