Kawałek jednego z rozdziałów Naośki~

Szłam spokojnie lasem, a u mego boku generał Kai. Wojowników trzymałam przed sobą, by wszystkich mieć na oku, zanim cokolwiek któremuś się stanie. Choć to polowanie to i tak jest próba siły, bo chcę wiedzieć, z kim mam do czynienia. Czy nowi są silniejsi od poprzedników, czy może o wiele, wiele gorsi, co mam nadzieję, że się nie stanie.
-Księżniczko, zbliżamy się do celu – oznajmił jeden z demonów, trzymających się na przodzie, podchodząc do mnie sztywno. Skinęłam głową, nie spuszczając wzroku z tego, co wyłaniało się przed nami, a była to niewielka polanka, osadzająca się mniej-więcej na środku całego lasu.
Zanim doszliśmy do niej, przemknął nade mną jakiś podejrzanie szybki cień, które nikt nie zauważył. Wytężyłam słuch, wyjmując ręce z kieszeni. Wyprostowałam się, jakbym chciała się rozciągnąć, a wtedy coś skoczyło na mnie z drzewa, akurat kiedy zdążyłam wyjąć miecz z pochwy i skrzyżowałam go z ręką tajemniczego cienia.
-Aiden? – nie dowierzałam, kiedy cień zaczął opadać i pojawiła się sylwetka mojego przyjaciela. Zabrałam od niego miecz, chowając go z powrotem.
-We własnej osobie – rozłożył ręce z uśmiechem, kiedy stanął już normalnie na nogach na ziemi. Wtem generał przyłożył mu sztylet do gardła.
-Jak śmiesz śledzić Księżniczkę podczas misji? – spytał – a raczej warknął – mrużąc niebezpiecznie oczy. Westchnęłam, wywracając oczami i podeszłam spokojnie do nich. Zabrałam ostrze od szyi Aidena i zwróciłam się do Kai’a.
-To mój przyjaciel. Niech idzie – rzekłam, po czym skinęłam ręką na moją drużynę – No już, idziemy! – pogoniłam ich, wznawiając podróż. A nóż okaże się wspaniałym kandydatem na kolejnego wojownika w naszych szeregach – Ale uważaj na siebie, bo ja Cię bronić nie będę – wymierzyłam w niego palcem, patrząc przez ramię z poważnym wyrazem twarzy. Miała na głowie całą armię wojowników, więc nie ma zamiaru dawać sobie nadmiaru opiekuńczości, by zajmować się swoim dawnym, małym wielbicielem.
-Tak jest, piękna – powiedział tym swoim flirciarskim tonem. Kiedyś nie był taki, jak teraz. Zmienił się niemal w każdym calu i w zachowaniu, chociaż widać, że nadal wielbił jej osobę tak samo, jak za starych czasów. Zaśmiałam się pod nosem, zatrzymując na samym środku polany ze skrzyżowanymi rękoma. Teraz tylko czekać.
-Kapitanie, dlaczego stoimy? Powinniśmy iść dalej – zagadał mnie generał, stojąc przodem do mnie. Gestem ręki kazałam mu zamilknąć, a ten wykonał moje polecenie z lekką irytacją. Po chwili każdy już mógł usłyszeć odgłosy kopyt, stóp i innych kończyn dolnych, a zewsząd naskoczyła na nas chmara demonów. Jako pierwsza dobyłam swojego miecza i przecięłam na pół pierwszego lepszego demona, znajdującego się nade mną, w powietrzu.
-Atakować ich, już! – wrzasnęłam, widząc niektórych wojowników w pozycji stojącej, a demony okrążały ich i zbliżały się coraz bardziej. Gdybym nic nie powiedziała, zginęliby… Nie mają za grosz rozumu! Oby chociaż w walce spisywali się na srebrny medal… (Bo złoto należy do Naośki >3)
Dostałam kopniaka w plecy, przez co przewróciłam się na ziemię i przeturlałam przez kilka metrów. Nie puściłam miecza. Od razu rzucił się na mnie kolejny demon, rycząc przy tym niemiłosiernie. Przeturlałam się pośpiesznie po ziemi, a on w nią uderzył w hukiem. Rzuciłam w niego ognistą kula, która od razu go spaliła.
Rozejrzałam się wokoło, by sprawdzić, jak radzą sobie moi wojownicy i nie zawiodłam się. Połowa roju potworów, która nas napadła, była już martwa, albo płonęła w płomieniach, które wcześniej rozprowadziłam po polance.


Trololo ><

Czy mi się wydaje czy to jest kawałek nowego rozdziału na twojego bloga? xd

Dokładnie.
Poza nim mam jeszcze... 1/4 tego... Trzeba działać, a pomysłu brak...

Yey, zgadłam. Zapowiada się ciekawie. I nie martw się-wena z czasem przyjdzie. xd

Ty, niezłe to! Ja chce więcej *Q* No i tak jak wyżej. Mam nadzieje że wena szybko cię odwiedzi ^_^

Ewentualnie mogę Ci zalinkować moje inne blogi.

Ładnie proszę ^_^

Linkować się nie da...
Więc tak.
Wariatkowo, czyli opowiadanie o Durarara z Naomi w roli głównej! - first link.
Miłość nie trudno pogodzić z tym, co kocha się najbardziej. - first link.

Masz to wygooglować. ;3

Zawsze coś więcej ciekawego do poczytania. xd

Tylko skomentuj, bo zayebe xD