KP. Luna Cateuvellan

Imię i nazwisko: Luna Cateuvellan
Wiek i klasa: 18 lat, klasa II
Pokój: dwuosobowy
Rasa: Anioł

Wygląd: Luna jest dość wysoką dziewczyną, mierzy około 180 centymetrów. Posiada długie białe włosy w które są wplątane dwie czarne kokardki po obu stronach. Czasami gdy ją natchnie plecie specjalnego warkocza by je ze sobą połączyć. Oczy mają kolor jakby wyblakłych rubinów, kiedy jednak używa swoich mocy stają się ciemniejsze. Jest dość blada, gdy ją coś zaciekawi i stanie nieruchomo można pomyśleć, że jest trupem.
Charakter: Luna obdarza wielkim uczuciem ludzi, którzy często odrzucają jej gorące uczucia. Jest przez to dosyć skryta w sobie. Nie mówi zbyt wiele i ulega woli osoby, której strzeże. Wykona każde jej polecenie nawet to typu "Idź do sklepu po sok!". Bardzo lubi gdy ktoś zwraca na nią uwagę. Lubi również być tulona i dotykana. Chętnie śpi z kimś w łóżku, szczerze mówiąc spać sama się boi. Kiedyś usłyszała od innego, dosyć wrednego anioła, że pod łóżkiem mieszkają hydry, wielkie kałamarnice i różne inne zwierzęta bądź mityczne stworzenia z mackami, które mogą jej je wsadzić w dość wrażliwe miejsca. Od tego momentu boi się spojrzeć pod łóżko by nie prowokować złych stworów. Jeśli już dostanie jakąś osobę, której musi strzec to zazwyczaj śpi do niej przytulony.
Sytuacja zupełnie zmienia się jeśli polubi osobę której strzeże. Wtedy kompletnie się otwiera i charakter zmienia jej się o sto osiemdziesiąt stopni. Zaczyna być bardziej gadatliwa, więcej się rusza i wydaje się być bardziej szczęśliwa. Czasami można rzec, że jest trochę upierdliwa.
Anielica boi się kotów jak i psów. Uważa te zwierzęta za wytwór szatana. Uwielbia za to rybki akwariowe. Może godzinami patrzyć jak w kółko pływają po akwarium i patrzą na nią swoimi czarnymi, tępymi ślepiami. Lubi słodkie rzeczy ale nie do przesady. Najbardziej smakują jej miętówki i zrobi dla nich wszystko. Nie lubi czytać książek bowiem nie potrafi się po prostu skupić na jednej rzeczy. Lubi mieć pomalowane paznokcie na seledynowy kolor ale tylko i wyłącznie wtedy jeśli sama ich nie pomaluje. Generalnie jest bardzo dziecinnym aniołem.
Luna ma rozdwojenie jaźni, nigdy nie wiadomo kiedy zamieni się w drugą osobę. Jego pierwsza jaźń jest dziecinna, bezradna i słodka. Zawsze coś zepsuje i bardzo często płacze. Nie potrafi sobie poradzić z codziennymi problemami. Jest wtedy otwarta na uczucia. Za to druga jaźń jest stanowcza, zaradna i nigdy się nie obija. Lubi wtedy wykonywać prace zadane jej przez człowieka nad którym czuwa a płacz jest mu nieznany. W swojej drugiej osobie boi się okazywać to co czuje.
Nie należy uznawać jej za dwie inne osoby. Te dwie jaźnie tworzą jednego i niepowtarzalnego anioła o imieniu Luna.
Historia: Cóż tu dużo opowiadać. Nabroiła trochę w Niebie i Bóg zesłał ją za karę na Ziemię. Musiała radzić sobie sama w ''dzikim'' świecie. Mimo tego poznała kilku przyjaciół, ale musiała ich opuścić gdyż swoją karę odpokutowała. Zastanawiała się rok aż w końcu poszła do Boga z zaciętym wyrazem twarzy i głośno oraz stanowczo powiedziała: ''Chcę wrócić na Ziemię!''. Spodobało jej się tam, więc Pan nie miał już nic tu do gadania, spełnił prośbę aniołka i tak znowu znalazła się tutaj, na Ziemi. Nie przemyślała jednak tego, że nie będzie miała gdzie się podziać. Starzy znajomi byli kilka kilometrów od niej, a i tak pewnie już o niej zapomnieli, a nowi nie mogli jej wpuścić do domu. Już chciała odlecieć, gdy trafiła na tą akademię. Idealne miejsce dla niej.
Zainteresowania: gapienie się na rybki w akwariach (teraz wiadomo czemu nie wychodzi z restauracji, w ścianach których są akwaria), malowanie paznokci oraz nauka gdy na fortepianie.
Specjalizacje:
- potrafi uzdrawiać, aczkolwiek nie zawsze jej to wychodzi
- potrafi bardzo szybko latać dzięki specjalnemu kształcie piór na jej skrzydłach, aniołek szybkolotny
- potrafi przewidzieć co się stanie za maksymalnie pół minuty oraz wyczuć uczucia drugiej osoby

Dziękuję Isao, nie musiałam myśleć <3